واریس چیست و چگونه درمان میشود؟

واریس یک بیماری شایع است که در آن رگ‌های پا متورم، پیچ خورده و بزرگ می‌شوند. این عارضه زمانی رخ می‌دهد که دریچه‌های داخل رگ‌ها به درستی کار نکنند و خون به جای جریان به سمت قلب، به سمت عقب جریان یابد و در رگ‌ها جمع شود. وریدهای واریسی اغلب بر روی رگ‌های پا تأثیر می‌گذارند. به این دلیل که ایستادن و راه رفتن باعث افزایش فشار در رگ های پایین تنه می شود.

برای بسیاری از افراد، واریس به سادگی یک نگرانی زیبایی است. وریدهای عنکبوتی، شکل معمول و خفیف واریس نیز همینطور هستند. اما واریس می تواند باعث درد و ناراحتی شود. گاهی اوقات آنها به مشکلات سلامتی جدی تری منجر می شوند.

درمان شامل ورزش کردن، بالا بردن پاها هنگام نشستن یا دراز کشیدن یا پوشیدن جوراب های فشاری است. ممکن است روشی برای بستن یا برداشتن رگ ها انجام شود.

علائم واریس

قابل تشخیص ترین علامت وریدهای واریسی، یک سیاهرگ آبی یا بنفش است که درست زیر سطح پوست شما وجود دارد. علائم واریس عبارتند از:

رگهای برآمده: رگهای پیچ خورده، متورم و طناب مانند اغلب آبی یا بنفش هستند. آنها درست در زیر سطح پوست روی پاها، مچ پاها و پاهای شما ظاهر می شوند. آنها می توانند به صورت خوشه ای رشد کنند.

پاهای سنگین: عضلات پاها ممکن است احساس خستگی، سنگینی یا سستی کنند، به خصوص پس از فعالیت بدنی.

خارش: ناحیه اطراف ورید واریسی ممکن است خارش داشته باشد.

درد: پاها ممکن است دردناک، دردناک یا دردناک باشند، به خصوص در پشت زانو. ممکن است گرفتگی عضلات داشته باشید.

تورم: پاها، مچ پا و پاهای شما ممکن است متورم و ضربان داشته باشند.

تغییر رنگ و زخم پوست: بدون درمان، واریس می تواند باعث تغییر رنگ پوست شما شود. رگ های واریسی شدید می تواند باعث ایجاد زخم های وریدی (زخم) روی پوست شما شود.

علت

وریدهای واریسی یک بیماری شایع است که به دلیل ضعیف یا آسیب دیده دیواره و دریچه سیاهرگ ایجاد می شود. وریدها دارای دریچه های یک طرفه در داخل خود هستند که باز و بسته می شوند تا خون به سمت قلب جریان یابد. دریچه‌ها یا دیواره‌های ضعیف یا آسیب‌دیده در سیاهرگ‌ها می‌توانند باعث تجمع خون و حتی جریان به سمت عقب شوند. به این حالت رفلاکس می گویند.

رگهای واریسی ممکن است هر زمان که فشار خون در داخل رگهای شما افزایش می یابد ایجاد شود. این می تواند به دلیل سن، بارداری، اضافه وزن و چاقی، نشستن یا ایستادن مکرر برای دوره های طولانی، یا سبک زندگی غیر فعال رخ دهد. اگر سابقه خانوادگی واریس داشته باشید ممکن است خطر شما بیشتر باشد.

مراجعه به پزشک

ارائه دهنده برای یک امتحان اگر نگران ظاهر رگ‌های واریسی هستید یا ناراحت کننده هستند، درمان‌ها می‌توانند کمک کنند. اگر پوست یا رگ‌ها عبارتند از:

خونریزی.
بی رنگ شده.
دردناک، قرمز یا گرم در لمس.
متورم شده
میلیون ها نفر با رگ های واریسی زندگی می کنند. برای اکثر افراد، واریس مشکلات جدی برای سلامتی ایجاد نمی کند. تغییر سبک زندگی و درمان های خانگی می تواند علائم را تسکین دهد و از بدتر شدن آنها جلوگیری کند.

تشخیص واریس

رگ های واریسی نزدیک به سطح پوست شما هستند و به راحتی قابل مشاهده هستند. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی می توانند این بیماری را در طول معاینه فیزیکی تشخیص دهند. آنها رگ های شما را احساس می کنند و در حالی که نشسته اید و ایستاده اید آنها را بررسی می کنند. آنها همچنین ممکن است از شما سوالاتی در مورد سابقه پزشکی و علائم شما بپرسند.

چه آزمایشاتی برای تشخیص واریس انجام می شود؟

ارائه دهندگان معمولاً به آزمایش های تشخیصی اضافی برای تشخیص واریس نیاز ندارند. برای دیدن تصاویر دقیق از رگ های خود و بررسی عوارض، ممکن است ارائه دهنده شما سونوگرافی را توصیه کند. این تست ایمن و بدون درد از امواج صوتی برای تولید تصاویری از بافت های داخل بدن شما استفاده می کند. سونوگرافی می تواند لخته شدن خون و نحوه عملکرد دریچه های شما را نشان دهد.

مدیریت و درمان

اگرچه درمانی برای واریس وجود ندارد، اما درمان ها می توانند به شما کمک کنند ظاهر و احساس بهتری داشته باشید. و به احتمال زیاد در همان روزی که عمل انجام دادید به خانه می روید. درمان های واریس عبارتند از:

ارتفاع: برای افزایش جریان خون و کاهش فشار در وریدهای خود، باید پاهای خود را چندین بار در طول روز از کمر خود بلند کنید.

جوراب های فشرده: پوشیدن جوراب های فشرده در تمام طول روز اغلب اولین روشی است که باید امتحان کنید. جوراب ساق پاها را منقبض می کند و به رگ ها و عضلات پا کمک می کند تا خون را حرکت دهند.

تزریق درمانی (اسکلروتراپی): در طول اسکلروتراپی، یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی محلولی را به رگ شما تزریق می کند. محلول باعث می شود که دیواره های سیاهرگ به هم بچسبند. در نهایت، رگ شما به بافت اسکار تبدیل می شود و محو می شود.

لیزر درمانی: در یک روش کم تهاجمی به نام فرسایش حرارتی درون وریدی، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی از یک کاتتر (یک لوله بلند و نازک) و لیزر برای بستن ورید آسیب دیده استفاده می کنند.

فلبکتومی سرپایی: یک ارائه دهنده چندین برش یا سوراخ در پوست شما در کنار ورید واریسی ایجاد می کند. سپس هر بار یک بخش از ورید را می‌بندند و خارج می‌کنند.

جراحی ورید: در طی این روش‌ها،که بستن و برهنه‌سازی نیز نامیده می‌شود،جراح ورید آسیب‌دیده شما را می‌بندد تا از تجمع خون جلوگیری کند. جراح ممکن است برای جلوگیری از ظهور مجدد رگ‌های واریسی، ورید را بردارد.

خودمراقبتی: کارهایی که می‌توانید برای کاهش درد رگ‌های واریسی انجام دهید شامل ورزش کردن، بالا بردن پاها هنگام نشستن یا دراز کشیدن یا پوشیدن جوراب‌های فشاری است.

عوامل خطر

دو عامل خطر اصلی برای واریس عبارتند از:

سابقه خانوادگی. اگر سایر اعضای خانواده واریس داشته باشند، احتمال بیشتری وجود دارد که شما نیز دچار واریس شوید.

چاقی. اضافه وزن فشار بیشتری بر رگ ها وارد می کند.

موارد دیگری که ممکن است خطر ابتلا به واریس را افزایش دهد عبارتند از:

سن افزایش: سن باعث ساییدگی و پارگی دریچه های وریدها می شود که به کنترل جریان خون کمک می کند. با گذشت زمان، این سایش باعث می‌شود که دریچه‌ها اجازه دهند مقداری خون به داخل سیاهرگ‌ها برگردد، جایی که جمع می‌شود.

جنسیت: زنان بیشتر به این عارضه مبتلا می شوند. هورمون ها تمایل دارند دیواره رگ ها را شل کنند. بنابراین تغییر در هورمون ها قبل از دوره قاعدگی یا در دوران بارداری یا یائسگی ممکن است یک عامل باشد. درمان های هورمونی، مانند قرص های ضد بارداری، ممکن است خطر ابتلا به واریس را افزایش دهند.

بارداری: در دوران بارداری، حجم خون در بدن افزایش می یابد. این تغییر به کودک در حال رشد کمک می کند، اما همچنین می تواند رگ های پا را بزرگتر کند.
ایستادن یا نشستن برای مدت طولانی. حرکت به جریان خون کمک می کند.

عوارض

عوارض واریس نادر است. آنها می توانند شامل موارد زیر باشند:

زخم ها زخم‌های دردناک می‌توانند روی پوست در نزدیکی رگ‌های واریسی، بیشتر در نزدیکی مچ پا ایجاد شوند. یک نقطه تغییر رنگ روی پوست اغلب قبل از ایجاد زخم شروع می شود. اگر فکر می کنید زخم پا دارید، فوراً به متخصص مراقبت های بهداشتی خود مراجعه کنید.

لخته شدن خون. گاهی اوقات، رگهای عمیق در پاها بزرگتر می شوند. ممکن است باعث درد و تورم پا شوند. برای درد یا تورم مداوم پا به دنبال کمک پزشکی باشید. این می تواند به معنای لخته شدن خون باشد.

خونریزی. به ندرت رگهای نزدیک به پوست می ترکند. این عمدتا فقط باعث خونریزی جزئی می شود. اما نیاز به کمک پزشکی دارد.

تورم پا. واریس طولانی مدت می تواند باعث تورم پاها شود.

پیشگیری از واریس

از آنجایی که ژنتیک و هورمون ها در ایجاد رگ های واریسی نقش دارند، همیشه نمی توان از ایجاد آن ها جلوگیری کرد. با این حال، اقداماتی وجود دارد که فرد می تواند برای کاهش خطر ابتلا به واریس انجام دهد.

اقدامات ممکن برای پیشگیری از واریس عبارتند از:

ورزش منظم برای بهبود گردش خون و تقویت بازگشت خون به قلب.

رژیم غذایی و ورزش برای حفظ وزن سالم.

در صورت نشستن طولانی مدت از روی هم زدن پاها خودداری کنید،زیرا باعث کاهش جریان خون در پاها می شود.

انجام مکرر “وقفه های پیاده روی” برای تحریک جریان خون در پاها و در سراسر بدن.

مصرف نمک را کاهش دهید، زیرا سدیم بیش از حد می تواند منجر به تورم شود.

شیوه زندگی و درمان های خانگی برای واریس

این شیوه زندگی و درمان های خانگی برای واریس را امتحان کنید:

ورزش منظم داشته باشید. پیاده روی یک راه عالی برای کمک به جریان خون در پاها است. متخصص مراقبت های بهداشتی شما می تواند سطح فعالیت خوبی را برای شما پیشنهاد کند.

وزن را مدیریت کنید.از نمک بپرهیزید. برای جلوگیری از تورم ناشی از نگه داشتن آب در بدن، از یک رژیم غذایی کم نمک پیروی کنید.

کفش مناسب انتخاب کنید کفش پاشنه بلند نپوشید کفش های پاشنه کوتاه بیشتر عضلات ساق پا را کار می کنند. این برای رگ های شما بهتر است.

لباس های تنگ نپوشید. لباس های تنگ در اطراف کمر، پاها یا کشاله ران شما می تواند جریان خون را کاهش دهد.

پاهای خود را بالا بیاورید. برای بهبود جریان خون در پاهای خود، روزانه چند استراحت کوتاه داشته باشید تا پاها را بالاتر از سطح قلب قرار دهید. به عنوان مثال، دراز بکشید و پاهای خود را روی سه یا چهار بالش قرار دهید. همچنین می توانید پای تخت را شش اینچ بلند کنید.
موقعیت را اغلب تغییر دهید. برای مدت طولانی ننشینید یا بایستید. حرکت به جریان خون کمک می کند.

رژیم غذایی: اگر می‌خواهید سلامت رگ‌ها را بهبود ببخشید، رژیم غذایی بهترین مکان برای شروع است. به طور خاص، شما می خواهید مقدار زیادی فیبر، پتاسیم و فلاونوئید دریافت کنید. برخی از گیاهان نیز وجود دارند که ممکن است به کاهش علائم کمک کنند.

پنج بهترین اسانس برای واریس

روغن‌های ضروری از گیاهان، از جمله گل‌ها، گیاهان یا درختان به دست می‌آیند. این روغن ها اغلب برای درمان های جایگزین استفاده می شوند. دوزها و دستورالعمل های همراه آنها تنظیم نشده است، بنابراین فرد باید قبل از استفاده از روغن های ضروری با پزشک مشورت کند.

اسانس اسطوخودوس

تصور می شود که اسطوخودوس بر مواد شیمیایی مغز مانند سروتونین و گابا که با تسکین درد مرتبط هستند، تأثیر می گذارد.

استفاده از اسطوخودوس روی پوست ممکن است درد و اندازه زخم های پوستی را هنگام ماساژ روی پاها یا سایر مناطق آسیب دیده کاهش دهد.

اسانس شاه بلوط اسب

عصاره دانه شاه بلوط اسب (HCSE) را می توان به صورت ژل موضعی، تنتور خوراکی یا قرص تهیه کرد. ممکن است در کاهش تورم، درد و خارش مفید باشد.

در حالی که روش عمل دقیقاً مشخص نیست، تصور می‌شود که HCSE از شکسته شدن بخش‌های کوچک سیاهرگ‌ها به نام مویرگ‌ها جلوگیری می‌کند.

اسانس کاج دریایی

مطالعات همچنین نشان داد که روغن پوست درخت کاج دریایی برای کاهش ادم مربوط به نارسایی مزمن وریدی که می‌تواند باعث رگ‌های واریسی شود، نسبت به عصاره شاه بلوط اسب برتری دارد. با این حال، این مطالعه تنها 40 نفر را مورد آزمایش قرار داد، بنابراین تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

اسانس تاک انگور

اسانس انگور ممکن است تورم پاهای فرد را کاهش دهد، از جمله تورم مربوط به رگ های واریسی.

بر اساس مطالعه ای که در مجله انجمن پوست آلمان منتشر شد، مصرف عصاره انگور قرمز در دوزهای 360 تا 720 میلی گرم در روز به کاهش تورم ساق پا مربوط به جریان ضعیف خون از طریق وریدها کمک می کند، که به آن نارسایی وریدی نیز می گویند، که یکی از دلایل رایج رگ های واریسی است.

اسانس بومادران

زمانی که فردی بومادران را روی پوست بالای رگ های واریسی بمالد، ممکن است به کاهش علائم کمک کند.

خلاصه

رگ های واریسی سیاهرگ هایی هستند که خیلی بزرگ می شوند، متورم می شوند و می پیچند. آنها معمولاً زمانی ایجاد می شوند که خون به طور موثر جریان نداشته باشد. آنها معمولاً روی پاها و پاها تأثیر می گذارند اما ممکن است در سایر قسمت های بدن نیز رخ دهند.

در بسیاری از موارد، وریدهای واریسی تنها باعث ایجاد ناراحتی خفیف می‌شوند و افراد می‌توانند آن را با درمان‌های خانگی کنترل کنند. این رویکردها شامل ورزش منظم، حفظ وزن متوسط ​​و اجتناب از نشستن یا ایستادن طولانی مدت است.

اگر فردی مبتلا به رگ های واریسی است، برای جلوگیری از عوارض جدی مانند ترومبوز ورید عمقی، باید با پزشک تماس بگیرد، حتی اگر علائمش شدید نباشد.