اختلالات میل جنسی شایع است و می تواند موقت یا طولانی مدت باشد. میل جنسی به طور طبیعی از فردی به فرد دیگر متفاوت است و می تواند در طول زندگی شما نوسان داشته باشد. اما اگر کاهش میل جنسی باعث ناراحتی شما می شود، مهم است که به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مراجعه کنید.
کاهش اختلالات میل جنسی
میل جنسی کم کاهش فراوانی و/یا شدت میل جنسی است که قبلا داشته اید. می تواند موقت یا طولانی مدت باشد.
میل جنسی به فعالیت جنسی است که شامل رابطه جنسی با شریک جنسی و خودارضایی است. میل جنسی پیچیده است و تحت تأثیر عوامل بیولوژیکی، روانی و اجتماعی است. از نظر بیولوژیکی، هورمون های جنسی (تستوسترون و استروژن) و انتقال دهنده های عصبی (مانند دوپامین و اکسی توسین) میل جنسی را تنظیم می کنند.
میل جنسی به طور طبیعی از فردی به فرد دیگر متفاوت است. میل جنسی شما نیز می تواند در طول زندگی شما تغییر کند. هیچ سطح درست یا غلطی از میل جنسی وجود ندارد. برخی از افراد هر روز رابطه جنسی دارند یا تمایل به داشتن رابطه جنسی دارند، در حالی که برخی دیگر ممکن است تمایل داشته باشند چند بار در سال رابطه جنسی داشته باشند یا اصلاً تمایل نداشته باشند. میل جنسی “درست” یا “طبیعی” برای شما به ترجیحات و شرایط زندگی شما بستگی دارد.
با این حال، اگر کاهش میل جنسی باعث ناراحتی شما می شود، مهم است که با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا متخصص سلامت روان صحبت کنید.
شرایط و موقعیت های متعددی می تواند منجر به اختلالات میل جنسی میشود، از جمله:
- مسائل مربوط به رابطه
- شرایط پزشکی
- عدم تعادل هورمونی
- شرایط سلامت روان
- داروهای خاص
- استرس
- پیری
میل جنسی کم چقدر رایج است؟
میل جنسی کم (میل جنسی کم) شایع است. این بیماری از هر 5 مرد یا افرادی که در بدو تولد مرد هستند (AMAB) و حتی تعداد بیشتری از زنان یا افرادی که در هنگام تولد به آنها زن اختصاص داده شده است (AFAB) را در مقطعی از زندگی آنها مبتلا می کند. همچنین معمول است که بیش از یک بار در طول زندگی خود کاهش میل جنسی را تجربه کنید.
علائم کاهش اختلالات میل جنسی
علامت اصلی کاهش میل جنسی، کاهش میل جنسی در مقایسه با علاقه منظم شما به رابطه جنسی است.
علائم دیگر عبارتند از:
عدم علاقه یا کاهش علاقه به هر نوع رابطه جنسی، از جمله خودارضایی.
کاهش تخیلات جنسی یا افکار جنسی.
احساس ناراحتی یا ناراحتی از داشتن میل کم به فعالیت جنسی.
چه چیزی باعث کاهش اختلالات میل جنسی می شود؟
چندین عامل بیولوژیکی، روانی و اجتماعی می تواند منجر به کاهش میل جنسی میشود. شرایط بهداشتی که می تواند منجر به کاهش میل جنسی در هر فردی شود،
شامل موارد زیر است، اما محدود به موارد زیر نیست:
- سرطان
- بیماری مزمن کلیه
- درد مزمن
- دیابت
- سردرد
- بیماری قلبی
- هیپرپرولاکتینمی
- فشار خون بالا (فشار خون بالا)
- کم کاری تیروئید
- روماتیسم مفصلی
عوامل اختلالات میل جنسی
عوامل روانی و اجتماعی که می تواند منجر به کاهش میل جنسی در هر فردی شود.
عبارتند از:
مشکلات رابطه با شریک زندگی: مسائل مربوط به رابطه، مانند مشکلات ارتباطی، اعتماد یا صمیمیت، از شایع ترین دلایل کاهش میل جنسی هستند. میل زن و شوهر به رابطه جنسی نیز در طول رابطه آنها کاهش می یابد.
استرس و خستگی: استرس، از جمله استرس ناشی از کار، خانواده یا زندگی به طور کلی، می تواند میل جنسی شما را با دور کردن ذهن شما از میل جنسی کاهش دهد. استرس مزمن همچنین می تواند با سطوح هورمونی شما تداخل داشته باشد و در نتیجه میل جنسی را کاهش دهد.
افسردگی: عزت نفس پایین، احساس ناامیدی و خستگی جسمانی می تواند میل جنسی شما را کاهش دهد. افسردگی همچنین باعث عدم تعادل انتقال دهنده های عصبی می شود که به تنظیم میل جنسی کمک می کنند.
اختلالات اضطرابی: اضطراب می تواند باعث افزایش سطح هورمون کورتیزول (“هورمون استرس”) شود. سطوح بالای کورتیزول می تواند هورمون های جنسی را که بر میل جنسی شما تأثیر می گذارد، سرکوب کند.
سابقه ترومای جنسی: تجربه آسیب هایی مانند آزار جنسی، سوء استفاده جنسی یا تجاوز جنسی می تواند بر میل جنسی شما تأثیر بگذارد.
سایر دلایل این اختلال
عوارض جانبی برخی داروها: داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد روان پریشی، داروهای شیمی درمانی و داروهای فشار خون می توانند میل جنسی شما را کاهش دهند.
الکل، سیگار کشیدن یا مواد مخدر تفریحی: نوشیدن مقادیر زیاد الکل و استفاده نادرست از مواد مخدر هر دو می تواند منجر به کاهش میل جنسی شود. سیگار می تواند سطح تستوسترون شما را سرکوب کند که می تواند باعث کاهش میل جنسی شود.
فعالیت بدنی: فعالیت بدنی زیاد یا کم می تواند باعث کاهش و اختلالات میل جنسی شود.
همچنین شرایط و موقعیت‌های متعددی وجود دارد که بر میل جنسی تأثیر می‌گذارد که به طور خاص در مورد افرادی که در بدو تولد به آنها زن اختصاص داده شده است یا افرادی که در بدو تولد مرد هستند، اعمال میشود.
اگر کاهش میل جنسی دارید چه کار باید انجام دهید؟
اگر کاهش میل جنسی باعث ناراحتی شما می شود، با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا متخصص سلامت روان صحبت کنید.
برخی از کارهایی که می توانید برای بازگشت به میل جنسی طبیعی خود انجام دهید عبارتند از:
اطلاعات بیشتر در مورد رابطه جنسی و پاسخ جنسی از منابع آموزشی معتبر. این می تواند به شما کمک کند تا در مورد تمام عوامل موثر بر میل جنسی بیاموزید.
در مورد تمایلات جنسی خود با شریک زندگی خود باز و صادق باشید. ارتباط باز برای روابط سالم ضروری است.
اعمال تغییرات در سبک زندگی سالم، مانند ورزش منظم و کاهش مصرف الکل.
مدیریت هر گونه شرایط سلامتی موجود، مانند دیابت یا بیماری قلبی، تا جایی که می توانید. در صورت نیاز به تغییر برنامه درمانی با ارائه دهنده خود صحبت کنید.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنم؟
اگر به دلیل کاهش میل جنسی دچار ناراحتی یا مشکلات شخصی در رابطه خود هستید، با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا متخصص سلامت روان صحبت کنید.
آنها می توانند برخی از تغییرات سبک زندگی و استراتژی های روابط را توصیه کنند که ممکن است کمک کند. اگر یک بیماری زمینه ای مقصر باشد، آنها می توانند دارو ارائه دهند.
اگر در مورد تأثیر دارو بر میل جنسی خود نگران هستید، با ارائه دهنده خود در مورد تغییر دارو یا امتحان گزینه های جایگزین صحبت کنید.
صحبت کردن با یک متخصص پزشکی در مورد زندگی جنسی خود می تواند احساس ناخوشایندی یا ناراحتی داشته باشد. بدانید که رابطه جنسی یک بخش طبیعی، و اغلب مهم از زندگی و سلامتی شماست. اگر در مورد میل جنسی خود نگران هستید، با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا متخصص سلامت روان صحبت کنید. آنها برای کمک به شما در دسترس هستند.
اختلال عملکرد جنسی چیست؟
اختلال عملکرد جنسی هر چیزی است که شما را از احساس لذت از فعالیت جنسی باز می دارد. ناتوانی در لذت بردن یا عدم تمایل به انجام فعالیت های جنسی ممکن است نشانه ای از اختلال عملکرد جنسی باشد. بسیار رایج و بسیار قابل درمان است. مواردی مانند استرس، شرایط سلامتی، داروها یا آسیب های جنسی گذشته می توانند باعث آن شوند.
اختلال عملکرد جنسی می تواند در هر نقطه از چرخه پاسخ جنسی رخ دهد. چرخه پاسخ جنسی یک مدل چهار مرحله ای از پاسخ فرد به تحریک جنسی است. شامل:
هیجان: این مرحله شامل تمایل به رابطه جنسی و برانگیختگی است. این شامل بسیاری از فعالیت های جنسی قبل از رابطه جنسی مانند پیش بازی، نعوظ آلت تناسلی یا تورم کلیتوریس است.
فلات: این مرحله درست قبل از ارگاسم است. ضربان قلب، تنش عضلانی و تنفس تشدید می شود. آلت تناسلی ممکن است قبل از انزال (قبل از انزال) ترشح کند.
ارگاسم: آزاد شدن ناگهانی تنش و لذت جنسی در اندام تناسلی شما. انزال در هنگام ارگاسم اتفاق می افتد.
رزولوشن: دوره آرام شدن درست بعد از ارگاسم. بدن شما شل می شود و اندام تناسلی شما به حالت عادی خود باز می گردد.
در حالی که تحقیقات نشان می دهد که اختلال عملکرد جنسی شایع است، بسیاری از مردم دوست ندارند در مورد آن صحبت کنند. با این حال، از آنجایی که گزینه های درمانی در دسترس هستند، باید نگرانی های خود را با شریک (های) و ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در میان بگذارید.
نمونه هایی از اختلالات جنسی چیست؟
ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی اختلال عملکرد جنسی را به چهار دسته یا نوع طبقه بندی می کنند:
اختلالات میل: فقدان میل جنسی یا علاقه به رابطه جنسی. این ممکن است به این معنی باشد که شما علاقه ای به هیچ نوع فعالیت جنسی ندارید.
اختلالات برانگیختگی: ناتوانی در برانگیختگی فیزیکی یا هیجان زده در حین فعالیت جنسی. شما ممکن است تمایل به رابطه جنسی داشته باشید، اما بدن شما پاسخ نمی دهد. در افرادی که آلت تناسلی دارند، این می تواند به این معنی باشد که نمی توانید نعوظ داشته باشید.
اختلالات ارگاسم: تأخیر یا عدم ارگاسم (اوج اوج). ممکن است احساس میل و برانگیختگی داشته باشید اما نتوانید به ارگاسم برسید.
اختلالات درد: درد هنگام مقاربت باعث می شود که تمایلی به رابطه جنسی نداشته باشید.
اختلال عملکرد جنسی می تواند هر فردی را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد، اگرچه در افراد بالای 40 سال شایع تر است. اختلال عملکرد جنسی بین 30٪ تا 40٪ از افراد در مقطعی از زندگی آنها را تحت تاثیر قرار می دهد.
علائم اختلال عملکرد جنسی
برخی از انواع اختلالات جنسی بر مردان و افرادی که در بدو تولد مرد هستند (AMAB) بیشتر از زنان و افرادی که در بدو تولد به آنها زن اختصاص داده شده است (AFAB) تأثیر می‌گذارد. برعکس، برخی از انواع اختلالات جنسی زنان و افراد AFAB را بیشتر از مردان و افراد AMAB تحت تاثیر قرار می دهد.
در افرادی که در بدو تولد مرد هستند:
- ناتوانی در دستیابی یا حفظ نعوظ (آلت تناسلی سخت) برای مقاربت (اختلال نعوظ).
- عدم وجود (انزال) یا تاخیر در انزال علیرغم تحریک جنسی کافی.
- ناتوانی در کنترل زمان انزال (انزال زودرس).
در افرادی که در بدو تولد زن تعیین شده اند:
- ناتوانی در رسیدن به ارگاسم (آنورگاسمی).
- خشکی واژن قبل و حین مقاربت. این می تواند به دلیل آتروفی واژن باشد.
- ناتوانی در شل کردن عضلات واژن به اندازه ای که امکان مقاربت را فراهم کند (واژینیسموس).
اختلال عملکرد جنسی که هر کسی را تحت تاثیر قرار می دهد:
- فقدان علاقه یا میل به رابطه جنسی (لبیدو کم).
- ناتوانی در برانگیختگی
- درد هنگام مقاربت (دیسپارونی).
- برخی شرایط سلامت، درمان یا داروها.
- تغییرات در هورمون هایی مانند استروژن کم یا تستوسترون پایین.
علت روانی اختلال عملکرد جنسی
عواطف و احساسات شما نیز می توانند در اختلال عملکرد جنسی نقش داشته باشند. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:
- استرس یا اضطراب
- مشکلات زناشویی یا روابط
- افسردگی
- تصویر بدن ضعیف
- سابقه ضربه یا سوء استفاده جنسی
- افسردگی یا احساس گناه
- نگرانی در مورد عملکرد جنسی شما
چه داروها یی باعث اختلال عملکرد جنسی میشود؟
هم داروهای بدون نسخه (OTC) و هم داروهای تجویزی می توانند عوارض جانبی جنسی داشته باشند. برخی از داروها می توانند بر میل جنسی شما تأثیر بگذارند و برخی دیگر می توانند بر توانایی شما برای برانگیختگی یا رسیدن به ارگاسم تأثیر بگذارند.
داروهای بدون نسخه که باعث این اختلال می شوند.
برخی از آنتی هیستامین ها و ضد احتقان های بدون نسخه (که در درمان سرماخوردگی یا آلرژی رایج هستند) می توانند باعث اختلال نعوظ یا مشکلات انزال شوند. اینها شامل داروهایی مانند:
ستیریزین
لوراتادین
دیفن هیدرامین
داروهای زیر ممکن است باعث کاهش میل جنسی، ناتوانی در برانگیختگی و مشکل در رسیدن به ارگاسم شوند:
داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، از جمله آمی تریپتیلین، دوکسپین، ایمی پرامین و نورتریپتیلین.
مهارکننده های مونوآمین اکسیداز، از جمله فنلزین و ترانیل سیپرومین .
داروهای ضد روان پریشی، از جمله تیوریدازین ، تیوتیکسن و هالوپریدول.
داروهای ضد شیدایی مانند کربنات لیتیوم .
مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین مانند فلوکستین ، سرترالین و پاروکستین.
داروهای ضد فشار خون (داروهایی که فشار خون بالا را درمان می کنند) که باعث اختلال عملکرد جنسی می شوند.
داروهای زیر برای فشار خون بالا ممکن است باعث اختلال نعوظ شوند:
دیورتیک ها
آلفا بلوکرها
مسدود کننده های بتا
عوارض ناتوانی جنسی
سلامت جنسی شما بخش مهمی از کیفیت کلی زندگی شما است. ناراضی بودن از زندگی جنسی می تواند احساس تنهایی و ناامیدی در شما ایجاد کند. این می تواند منجر به مشکلات صمیمیت با شریک یا شریک جنسی شما شود. مهم است که اختلال عملکرد جنسی را مانند هر بیماری دیگر درمان کنید و اگر شروع به آزار و اذیت یا ایجاد مشکلات در زندگی روزمره شما کرد، به دنبال درمان باشید.
تشخیص و آزمایشات
اختلال عملکرد جنسی چگونه تشخیص داده می شود؟
در بیشتر موارد، متوجه می‌شوید که چیزی در لذت شما (یا لذت شریک زندگی) از یک رابطه جنسی تداخل دارد. ارائه دهنده شما معمولاً با یک سابقه کامل علائم و فیزیکی شروع می کند. آنها ممکن است آزمایش‌های تشخیصی را برای رد کردن مشکلات پزشکی که می‌توانند منجر به اختلال عملکرد شوند، درخواست کنند. به طور معمول، آزمایش آزمایشگاهی نقش بسیار محدودی در تشخیص اختلال عملکرد جنسی ایفا می کند.
ارزیابی نگرش در مورد رابطه جنسی، و همچنین سایر عوامل احتمالی کمک کننده – نگرانی های مربوط به رابطه، اضطراب، سابقه جنسی، داروها، سوء مصرف الکل یا مواد مخدر و موارد دیگر، به ارائه دهنده شما کمک می کند تا علت اصلی مشکل را درک کند و درمان مناسب را توصیه کند.
مدیریت و درمان
اختلال عملکرد جنسی چگونه درمان می شود؟
ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی اکثر انواع اختلالات عملکرد جنسی را با رسیدگی به مشکلات جسمی یا روانی زمینه ای درمان می کنند. سایر استراتژی های درمانی عبارتند از:
دارو
هنگامی که یک دارو دلیل اختلال عملکرد باشد، تغییر در دارو ممکن است کمک کند. افراد مبتلا به کمبود هورمون ممکن است از تزریق هورمونی، قرص یا کرم بهره مند شوند. برای افراد داروهایی از جمله سیلدنافیل ، تادالافیل ، واردنافیل و آوانافیل ممکن است با کمک به ایجاد نعوظ به بهبود عملکرد جنسی کمک کنند. داروها می توانند به افزایش میل جنسی یا میل جنسی کمک کنند. آنها می توانند شامل بوسپیرون ، بوپروپیون، فلیبانسرین و برملانوتیدباشند. هورمون درمانی می تواند به افرادی که به دلیل یائسگی میل جنسی پایینی دارند کمک کند.
کمک‌های مکانیکی
وسایل کمکی مانند دستگاه‌های خلاء و کاشت آلت تناسلی ممکن است به اختلال نعوظ (ناتوانی در ایجاد یا حفظ نعوظ) کمک کنند. همچنین یک دستگاه جاروبرقی برای افراد AFAB وجود دارد. گشادکننده ها ممکن است به افرادی که به دلیل یائسگی باریک شدن واژن خود را تجربه می کنند کمک کنند. وسایلی مانند ویبراتورها می توانند برای کمک به بهبود لذت جنسی و اوج گرفتن مفید باشند.
سکس درمانی
درمانگرهای جنسی می توانند به افرادی که مشکلات جنسی را تجربه می کنند کمک کنند که ارائه دهنده مراقبت های اولیه آنها نمی تواند آنها را برطرف کند. درمانگران اغلب مشاوران زناشویی خوبی نیز هستند. برای زوجی که می خواهند از رابطه جنسی خود لذت ببرند، کار کردن با یک متخصص آموزش دیده ارزش زمان و تلاش را دارد.
درمان‌های رفتاری
این درمان‌ها شامل تکنیک‌های مختلف، از جمله بینش در مورد رفتارهای مضر در رابطه یا تکنیک‌هایی مانند خود تحریکی برای درمان مشکلات برانگیختگی ویا ارگاسم است.
روان درمانی
درمان با یک مشاور آموزش دیده می تواند به شما کمک کند آسیب های جنسی از گذشته، احساس اضطراب، ترس، گناه و تصویر ضعیف بدن را برطرف کنید. همه این عوامل ممکن است بر عملکرد جنسی تأثیر بگذارد.
آموزش و ارتباطات
آموزش در مورد رابطه جنسی و رفتارها و پاسخ های جنسی ممکن است به شما کمک کند بر اضطراب های مربوط به عملکرد جنسی غلبه کنید. گفتگوی باز با شریک زندگی خود در مورد نیازها و نگرانی های شما نیز به غلبه بر بسیاری از موانع برای زندگی جنسی سالم کمک می کند.
پیشگیری از اختلالات میل جنسی
آیا می توانم از اختلال عملکرد جنسی جلوگیری کنم؟
نه، شما نمی توانید از آن جلوگیری کنید. اما می توانید اقداماتی را برای کاهش تأثیر آن بر زندگی خود انجام دهید. اولین قدم این است که از آن آگاه باشید و تشخیص دهید که چه زمانی زمان کمک گرفتن فرا رسیده است. پذیرش کمک ممکن است ناامید کننده و ناراحت کننده باشد. اما، در بیشتر موارد، شما هیچ کاری برای ایجاد اختلال در عملکرد جنسی انجام ندادید. خوشبختانه اکثر علل اختلال عملکرد جنسی قابل درمان هستند.
آیا اختلالات میل جنسی از بین می رود؟
موفقیت درمان اختلال عملکرد جنسی به علت اصلی مشکل بستگی دارد. چشم انداز به طور کلی خوب است، اکثر افراد پس از درمان به زندگی جنسی سالم و دلپذیر باز می گردند.
چه زمانی باید به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مراجعه کنم؟
اگر اختلال عملکرد جنسی را برای سه ماه یا بیشتر تجربه کردید، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید. اگر شروع به تداخل در روابط شما کرد یا باعث ناراحتی شما و/یا شریک یا همسرتان شد، وقت آن است که به دنبال کمک باشید. ارائه دهنده شما تاریخچه پزشکی شما و لیست کاملی از داروها و مکمل هایی را که مصرف می کنید برای رسیدن به علت اصلی درخواست می کند.
اختلال عملکرد جنسی یک وضعیت چالش برانگیز است. بیشتر علل اختلال عملکرد جنسی با مشاوره، آموزش و بهبود ارتباط بین شرکا قابل درمان است. ناامید نشوید، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد سلامت جنسی خود و مشکلاتی که تجربه می کنید صحبت کنید. آنها آنجا هستند تا علت مشکل را پیدا کنند و به شما کمک کنند از یک زندگی جنسی سالم و لذت بخش لذت ببرید.
پاسخ دهید