کاهش میل جنسی زنان که به عنوان اختلال میل جنسی نیز شناخته میشود می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد.سطح میل جنسی زنان در طول سال ها تغییر می کند. معمولاً بالا و پایین ها همراه با شروع یا پایان یک رابطه اتفاق می افتد. یا ممکن است با تغییرات عمده زندگی مانند بارداری، یائسگی یا بیماری اتفاق بیفتد. برخی از داروهایی که برای شرایطی استفاده می‌شوند که بر خلق و خوی تأثیر می‌گذارند نیز می‌توانند باعث کاهش میل جنسی در زنان شوند.
علائم کاهش میل جنسی زنان
هیچ یک از شما ممکن است تمایل جنسی خارج از آنچه برای افراد در مرحله زندگی شما معمول است نداشته باشید.
و حتی اگر میل جنسی شما کمتر از گذشته باشد، رابطه شما ممکن است قوی باشد.
علائم کاهش میل جنسی در زنان عبارتند از:
علاقه کمتر یا نداشتن به هر نوع فعالیت جنسی، از جمله خودارضایی.
هرگز یا فقط به ندرت تخیلات یا افکار جنسی نداشته باشید.
غمگین بودن یا نگران نبودن فعالیت جنسی یا تخیلات.
علت کاهش میل جنسی زنان
میل به رابطه جنسی مبتنی بر ترکیب پیچیده ای از چیزهای زیادی است که بر صمیمیت تأثیر می گذارد. این عوامل عبارتند از:
- رفاه جسمی و عاطفی.
- تجربیات
- باورها
- سبک زندگی.
- رابطه فعلی شما
اگر در هر یک از این زمینه ها چالش دارید، می تواند بر تمایل شما به رابطه جنسی تأثیر بگذارد.
علل فیزیکی
انواع بیماری ها، تغییرات فیزیکی و داروها می توانند باعث کاهش میل جنسی شوند، از جمله:
شرایط جنسی : اگر در حین رابطه جنسی درد دارید یا نمی توانید به ارگاسم برسید، میل شما به رابطه جنسی را کاهش می دهد.
بیماری ها : بسیاری از بیماری های غیرجنسی می توانند بر میل جنسی تأثیر بگذارند. اینها شامل سرطان، دیابت، فشار خون بالا، بیماری عروق کرونر و بیماری های عصبی است.
داروها: برخی از داروهای تجویزی میل جنسی را کاهش می دهند – به ویژه داروهای افسردگی به نام مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs).
عمل جراحی: هر گونه جراحی مربوط به سینه ها یا دستگاه تناسلی می تواند بر روی تصویر بدن، عملکرد جنسی و تمایل به رابطه جنسی تأثیر بگذارد.
خستگی : خستگی ناشی از مراقبت از کودکان خردسال یا والدین سالخورده می تواند به کاهش میل جنسی کمک کند. خستگی ناشی از بیماری یا جراحی نیز می تواند نقش داشته باشد.
تغییرات هورمونی
تغییرات در سطح هورمون ممکن است تمایل شما را به رابطه جنسی تغییر دهد. این می تواند در طول:
یائسگی : سطح استروژن در دوران یائسگی کاهش می یابد. این می تواند شما را کمتر به رابطه جنسی علاقه مند کند و باعث خشکی واژن شود که منجر به رابطه جنسی دردناک یا ناراحت کننده شود. بسیاری از زنان هنوز رابطه جنسی رضایت بخشی در دوران یائسگی و بعد از آن دارند. اما برخی در طول این تغییر هورمون میل جنسی عقب مانده ای دارند.
بارداری و شیردهی: تغییرات هورمونی در دوران بارداری، درست بعد از بچه دار شدن و در دوران شیردهی می تواند میل جنسی را کاهش دهد. خستگی و تغییر در تصویر بدن می تواند بر میل جنسی شما تأثیر بگذارد. فشارهای دوران بارداری یا مراقبت از نوزاد جدید نیز همینطور است.
علت روانی کاهش میل جنسی زنان
وضعیت ذهنی شما می تواند بر میل جنسی شما تأثیر بگذارد. دلایل روانی کاهش میل جنسی عبارتند از:
- شرایط سلامت روان مانند اضطراب یا افسردگی
- استرس با چیزهایی مانند امور مالی، روابط یا کار مرتبط است
- تصویر بدن ضعیف
- عزت نفس پایین
- سابقه سوء استفاده فیزیکی، عاطفی یا جنسی
- تجربیات جنسی منفی گذشته
- مسائل مربوط به رابطه
برای بسیاری از افراد، نزدیکی عاطفی کلید صمیمیت جنسی است. بنابراین مشکلات در رابطه شما می تواند عامل اصلی کاهش میل جنسی باشد. اغلب، علاقه کمتر به رابطه جنسی در نتیجه مسائل مداوم مانند:
عدم ارتباط با شریک زندگی
درگیری ها یا دعواهای حل نشده
ارتباط ضعیف نیازها و تمایلات جنسی
مسائل مربوط به اعتماد
نگرانی در مورد توانایی همسرتان برای داشتن رابطه جنسی
عوامل خطر
عواملی که می توانند خطر کاهش میل جنسی را افزایش دهند عبارتند از:
شرایطی مانند دیابت، فشار خون بالا و بیماری عروق کرونر
درد در حین رابطه جنسی یا عدم ارگاسم
شرایط سلامت روان و شرایط زندگی که بر وضعیت ذهنی شما تأثیر می گذارد.
داروهای تجویزی مختلف، از جمله داروهای افسردگی به نام مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین.
جراحی های مربوط به سینه ها یا دستگاه تناسلی.
تغییرات در سطح هورمون در دوران یائسگی، بارداری یا شیردهی.
مسائل رابطه ای که نزدیکی عاطفی با شریک زندگی شما را کاهش می دهد.
علت ازکاهش میل جنسی زنان چگونه تشخیص داده می شود؟
میزان “طبیعی” میل جنسی وجود ندارد، همه افراد متفاوت هستند. برخی از افراد ممکن است میل جنسی نداشته باشند یا کم باشند که برای آنها طبیعی است.
برخی از شرایط سلامتی می توانند باعث کاهش میل جنسی شوند. مشکلات رابطه یا مسائل شخصی از دیگر دلایل رایج هستند.
اگر نگران هستید که دارویی که مصرف می کنید باعث ایجاد مشکلاتی در میل جنسی شما می شود، از پزشک یا داروساز خود بخواهید که دارو را بررسی کند.
راهکارهایی در خانه
بحث درباره احساسات مهم است اما همیشه آسان نیست. صحبت نکردن در مورد احساساتتان گاهی اوقات می تواند نگرانی های جنسی را بدتر کند.
اگر میل جنسی شما کمی پایین است، ممکن است کمک کند که با شریک زندگی خود در مورد چیزهایی صحبت کنید که باعث می شود احساس کنید دوست دارید.
رابطه جنسی بیشتر از داشتن رابطه جنسی است. اگر علاقه شما به داشتن رابطه جنسی کاهش یافته است، ممکن است بخواهید روش های شهوانی تری را برای برانگیختگی امتحان کنید. این موارد عبارتند از:
- کاوش و نوازش بدن یکدیگر
- با هم حمام یا دوش گرفتن
- ماساژ دادن
- به آرامی یکدیگر را می بوسند
- درآوردن لباس یکدیگر
- آزمایش با تکنیک های مختلف جنسی
مراجعه به دکتر
اگر به دلیل کاهش میل جنسی، ناراحتی شخصی یا مشکلاتی را در رابطه خود تجربه می کنید، با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا متخصص سلامت روان صحبت کنید.
آنها می توانند برخی از تغییرات سبک زندگی و استراتژی های روابط را توصیه کنند که ممکن است کمک کند. اگر یک بیماری زمینه ای مقصر باشد، آنها می توانند دارو ارائه دهند.
اگر در مورد تأثیر دارو بر میل جنسی خود نگران هستید، با ارائه دهنده خود در مورد تغییر دارو یا امتحان گزینه های جایگزین صحبت کنید.
درمان کاهش میل جنسی زنان
اکثر زنان از یک رویکرد درمانی با هدف علل متعددی که در پشت این وضعیت وجود دارد سود می برند. توصیه ها ممکن است شامل آموزش جنسی، مشاوره و گاهی دارو و هورمون درمانی باشد.
آموزش و مشاوره جنسی
صحبت با یک درمانگر جنسی یا مشاور ماهر در رسیدگی به نگرانی های جنسی می تواند به کاهش میل جنسی کمک کند. درمان اغلب شامل آموزش در مورد پاسخ جنسی و تکنیک ها می شود. احتمالاً درمانگر یا مشاور شما توصیه هایی برای خواندن مطالب یا تمرینات زوجین ارائه می دهد. مشاوره زوجین که به مسائل رابطه می پردازد نیز ممکن است به تقویت احساس صمیمیت و میل کمک کند.
داروها
پزشک شما هر دارویی را که مصرف می کنید بررسی می کند. برای بررسی اینکه آیا هر یک از داروها تمایل به ایجاد عوارض جانبی جنسی دارند انجام می شود. به عنوان مثال، داروهای ضد افسردگی SSRI مانند پاروکستین (پاکسیل) و فلوکستین (پروزاک) ممکن است میل جنسی را کاهش دهند.
اگر داروی ضد افسردگی شما ممکن است دلیل میل جنسی کم شما باشد، پزشک شماممکن است به شما توصیه کند:
صبر کنید تا ببینید میل جنسی شما بهبود می یابد یا خیر.
مقدار دارویی را که دوز مصرف می کنید کاهش دهید.
از مصرف داروی ضد افسردگی استراحت کنید.
درمان افسردگی خود را تغییر دهید
تغییر به نوع دیگری از داروهای ضد افسردگی ممکن است منجر به عوارض جانبی جنسی کمتری شود. متخصص مراقبت های بهداشتی شما ممکن است داروهایی مانند:
میرتازاپین
ویلازودون
بوپروپیون
ورتوکستین
اگر SSRI مصرف می کنید، متخصص مراقبت های بهداشتی شما ممکن است بوپروپیون را به درمان شما اضافه کند.
همراه با توصیه مشاوره، متخصص مراقبت های بهداشتی شما ممکن است دارویی برای تقویت میل جنسی شما تجویز کند. گزینه ها برای زنانی که هنوز به یائسگی نرسیده اند عبارتند از:
فلیبانسرین: این قرصی است که یک بار در روز قبل از خواب مصرف می کنید. عوارض جانبی شامل فشار خون پایین، خواب آلودگی، سرگیجه، ناراحتی معده و خستگی است. همچنین مصرف یک داروی رایج برای درمان عفونت‌های مخمری واژن، به نام فلوکونازول (دیفلوکان) نیز می‌تواند.
برملانوتید: شما این واکسن را درست زیر پوست شکم یا ران قبل از فعالیت جنسی به خودتان بدهید. برخی از زنان پس از مصرف دارو دچار ناراحتی معده می شوند. این بعد از اولین شلیک بیشتر رایج است. این عارضه جانبی با تزریق دوم بهتر می شود. سایر عوارض جانبی شامل استفراغ، برافروختگی، سردرد و واکنش پوستی در محل تزریق است.
هورمون درمانی
خشکی یا کوچک شدن واژن یکی از علائم بارز سندرم تناسلی ادراری یائسگی (GSM) است. این وضعیت ممکن است باعث شود که رابطه جنسی راحت نباشد و به نوبه خود میل شما را کاهش دهد. برخی از داروهای هورمونی که هدفشان تسکین علائم GSM است، می‌تواند به راحت‌تر کردن رابطه جنسی کمک کند. و راحت تر بودن در حین رابطه جنسی ممکن است میل شما را افزایش دهد.
داروهای هورمونی عبارتند از:
استروژن : استروژن به اشکال مختلفی وجود دارد. اینها شامل قرص ها، چسب ها، اسپری ها و ژل ها می شود. مقادیر کمتری استروژن در کرم‌های واژینال و شیاف یا حلقه‌ای که آهسته رهش می‌کنند، یافت میشود.
تستوسترون: این هورمون نقش کلیدی در عملکرد جنسی زنان دارد، اگرچه سطح تستوسترون در زنان بسیار کمتر از مردان است. . این دارو گاهی اوقات برای کمک به افزایش میل جنسی تجویز می شود. تستوسترونی که از طریق پوست به خون می رسد ممکن است در زنان بعد از یائسگی مفید باشد.
پراسترون: این درج واژن هورمون دهیدرواپی آندروسترون را مستقیماً به واژن می رساند تا به کاهش درد جنسی کمک کند. شما از این دارو هر شب برای کاهش علائم خشکی متوسط تا جدی واژن مرتبط با GSM استفاده می کنید.
اوسپمیفن: مصرف روزانه این قرص می تواند به کاهش علائم جنسی دردناک در زنان مبتلا به GSM متوسط تا جدی کمک کند. این دارو برای زنانی که سرطان سینه داشته اند یا در معرض خطر بالای سرطان سینه هستند، تایید نشده است.
شیوه زندگی و درمان های خانگی
تغییرات سبک زندگی سالم می تواند تفاوت زیادی در تمایل شما به رابطه جنسی ایجاد کند:
ورزش کنید: تمرینات هوازی منظم و تمرینات قدرتی به طور کلی برای شما عالی هستند. اما آنها همچنین می توانند استقامت شما را افزایش دهند، تصویر بدن شما را بهبود بخشند، خلق و خوی شما را بهبود بخشند و میل جنسی شما را افزایش دهند.
استرس کمتر: یافتن راه هایی برای مقابله با استرس ناشی از کار، پول و مشکلات روزانه می تواند میل جنسی شما را افزایش دهد.
با شریک زندگی خود صحبت کنید.: زوج هایی که یاد می گیرند به شیوه ای باز و صادقانه صحبت کنند، اغلب ارتباط عاطفی قوی تری برقرار می کنند. و این می تواند منجر به رابطه جنسی بهتر شود. صحبت در مورد رابطه جنسی نیز مهم است.
زمانی را برای صمیمیت در نظر بگیرید: رابطه جنسی را در تقویم خود برنامه ریزی کنید. ممکن است ساختگی و خسته کننده به نظر برسد. اما تلاش بیشتر برای صمیمی بودن می تواند به بازگرداندن میل جنسی شما به مسیر درست کمک کند.
کمی چاشنی به زندگی جنسی خود اضافه کنید: موقعیت جنسی متفاوت، زمان متفاوتی از روز یا مکان متفاوتی را برای رابطه جنسی امتحان کنید. از شریک زندگی خود بخواهید که زمان بیشتری را به پیش بازی اختصاص دهد. اگر شما و شریک زندگیتان برای ایده های جدید آماده هستید، اسباب بازی های جنسی و فانتزی می توانند به جرقه زدن میل جنسی شما کمک کنند.
از روان کننده ها و مرطوب کننده های واژن استفاده کنید: اگر سندرم تناسلی ادراری یائسگی دارید، این محصولات ممکن است علائم خاصی مانند خشکی واژن را کاهش دهند. با استفاده منظم، آنها ممکن است مانند استروژن درمانی موثر باشند.
زوج ها هر چند وقت یک بار باید رابطه جنسی داشته باشند؟
رابطه جنسی و صمیمیت جنبه های مهم یک رابطه هستند. با این حال، هیچ قانون واحدی در مورد اینکه زوج ها چند وقت یکبار باید رابطه جنسی داشته باشند وجود ندارد، و تعداد دفعات آن ممکن است بسته به تعدادی از عوامل متفاوت باشد.
اگر متوجه شدید که شریک زندگی شما همیشه به رابطه جنسی علاقه مند است و شما علاقه ای به رابطه جنسی ندارید، ما به شما توصیه می کنیم که به ما مراجعه کنید تا مشخص کنیم که آیا میل جنسی پایینی دارید یا خیر
درک این نکته مهم است که گاهی اوقات کاهش علاقه به رابطه جنسی ممکن است به دلیل تغییرات هورمونی، استرس و حتی رابطه جنسی دردناک باشد. با صحبت کردن با ما، می‌توانیم به شما در غلبه بر این مشکلات و رفع مشکل اساسی کمک کنیم.
پاسخ دهید