واریکوسل بزرگ شدن وریدهای داخل کیسه شل پوستی است که بیضه ها (اسکروتوم) را نگه می دارد. این وریدها خون کم اکسیژن را از بیضه ها منتقل می کنند. واریکوسل زمانی اتفاق می‌افتد که خون در سیاهرگ‌ها جمع می‌شود، نه اینکه به طور موثر از کیسه بیضه گردش کند.
واریکوسل معمولا در دوران بلوغ ایجاد می شود و با گذشت زمان ایجاد می شود. آنها ممکن است باعث ناراحتی یا درد شوند، اما اغلب بدون علامت یا عارضه هستند.
این عارضه ممکن است باعث رشد ضعیف بیضه، تولید کم اسپرم یا مشکلات دیگری شود که ممکن است منجر به ناباروری شود. جراحی برای درمان واریکوسل ممکن است برای رفع این عوارض توصیه شود.
علائم واریکوسل
واریکوسل معمولا در سمت چپ کیسه بیضه اتفاق می افتد و اغلب هیچ علامت یا علامتی ایجاد نمی کند. علائم و نشانه های احتمالی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
درد: درد یا ناراحتی مبهم و دردناک هنگام ایستادن یا اواخر روز بیشتر محتمل است. دراز کشیدن اغلب درد را تسکین می دهد.
توده ای در کیسه بیضه: اگر واریکوسل به اندازه کافی بزرگ باشد، ممکن است توده ای
مانند “کیسه کرم” در بالای بیضه قابل مشاهده باشد. واریکوسل کوچکتر ممکن است برای دیدن خیلی کوچک باشد اما با لمس قابل توجه باشد.
بیضه ها با اندازه های متفاوت: بیضه آسیب دیده ممکن است به طور قابل توجهی کوچکتر از بیضه دیگر باشد.
ناباروری: واریکوسل ممکن است منجر به مشکل پدر شدن فرزند شود، اما همه واریکوسل ها باعث ناباروری نمی شوند.
واریکوسل چه کسانی را مبتلا می کند؟
واریکوسل می تواند هر فردی را که بیضه دارد در هر سنی مبتلا کند. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی معتقدند که بسیاری از واریکوسل ها در بدو تولد وجود دارند (مادرزادی). افراد اغلب در سال های نوجوانی متوجه واریکوسل می شوند. متخصصان پزشکی گمان می کنند که این ممکن است مربوط به بلوغ باشد، زمانی که جریان خون به اندام تناسلی شما افزایش می یابد. در برخی موارد، واریکوسل می تواند از رشد مناسب بیضه شما جلوگیری کند.
آیا واریکوسل باعث اختلال نعوظ می شود؟
تحقیقات کافی وجود ندارد که به طور قطعی بگوییم واریکوسل باعث اختلال نعوظ می شود، اما ممکن است ارتباطی وجود داشته باشد. برخی از مطالعات نشان می‌دهند که افرادی که تحت درمان واریکوسل قرار می‌گیرند، ممکن است گاهی اوقات نعوظ را به دست نیاورند، اما نه به این اندازه.
علت
بیضه ها خون غنی از اکسیژن را از دو شریان بیضه دریافت می کنند – یک شریان برای هر طرف کیسه بیضه.در هر طرف کیسه بیضه، شبکه‌ای از وریدهای کوچک (شبکه پامپینی‌فرم) خون فاقد اکسیژن را از بیضه به سیاهرگ اصلی بیضه منتقل می‌کند. واریکوسل بزرگ شدن شبکه پامپینی فرم است.
علت دقیق واریکوسل ناشناخته است. یکی از عوامل مؤثر ممکن است عملکرد نادرست دریچه‌های داخل وریدها باشد که هدف آن حفظ حرکت خون در جهت درست است. همچنین، ورید بیضه سمت چپ مسیر کمی متفاوت از ورید راست را دنبال می‌کند – مسیری که احتمال بروز مشکل در جریان خون در سمت چپ را بیشتر می‌کند.
هنگامی که خون ضعیف شده از اکسیژن در شبکه وریدها پشتیبان می شود، آنها گشاد می شوند و واریکوسل را ایجاد می کنند.
واریکوسل چه نوع دردی می تواند ایجاد کند؟
برای اکثر بیماران، واریکوسل هیچ ناراحتی قابل توجهی ایجاد نمی کند. با این حال، درد خفیف یا شدید کیسه بیضه می تواند ناشی از واریکوسل باشد. بیماران معمولاً احساس “درد” در کیسه بیضه را گزارش می کنند که معمولاً با ایستادن یا فعالیت طولانی مدت همراه است.
اگر وریدها دچار ترومبوفلبیت (لخته شدن خون و التهاب) شوند، واریکوسل ممکن است درد شدیدتری ایجاد کند. ارزیابی بیماران مبتلا به درد کیسه بیضه باید شامل سونوگرافی اسکروتوم برای رد سایر آسیب شناسی و آزمایش ادرار برای رد عفونت باشد.
ترمیم واریکوسل ممکن است زمانی در نظر گرفته شود که هیچ دلیل قابل شناسایی دیگری برای درد وجود نداشته باشد و کیفیت درد با واریکوسل مطابقت داشته باشد، با این حال هیچ تضمینی وجود ندارد که ترمیم واریکوسل درد را از بین ببرد.
در عصر مدرن، عصب کشی بند ناف اسپرماتیک با میکروسرژیک نیز باید در زمان بستن واریکوسل در بیماران مبتلا به درد کیسه بیضه مورد توجه قرار گیرد.
عوارض
ابتلا به واریکوسل می تواند تنظیم دمای بیضه ها را برای بدن دشوار کند. استرس اکسیداتیو و تجمع سموم می تواند منجر شود. این عوامل ممکن است به عوارض زیر کمک کنند:
سلامت ضعیف بیضه: برای پسرانی که در سن بلوغ هستند، واریکوسل ممکن است رشد بیضه، تولید هورمون و سایر عوامل مرتبط با سلامت و عملکرد بیضه را مهار کند. برای مردان، واریکوسل ممکن است منجر به کوچک شدن تدریجی به دلیل از دست دادن بافت شود.
ناباروری: واریکوسل لزوما باعث ناباروری نمی شود. تخمین زده می شود 10 تا 20 درصد از مردانی که مبتلا به واریکوسل تشخیص داده شده اند، برای داشتن فرزند مشکل دارند. در میان مردانی که مشکلات باروری دارند، حدود 40 درصد مبتلا به واریکوسل هستند.
آیا واریکوسل خطرناک است؟
واریکوسل تهدید کننده زندگی نیست، اما به ندرت می تواند با شرایط خطرناک همراه باشد. به عنوان مثال، اگر واریکوسل در سمت راست و نه سمت چپ ایجاد شود، مهم است که مطمئن شوید توده یا ناهنجاری دیگری در شکم وجود ندارد که ممکن است باعث آن شود.
وقتی واریکوسل کاهش نمی‌یابد، این نگرانی را ایجاد می‌کند که انسداد شکمی مانند توده یا تومور می‌تواند باعث ایجاد توده شود.
در نهایت، به نظر می رسد واریکوسل تقریباً همیشه بر تولید تستوسترون تأثیر دارد. با این حال، بسیاری از مردان مبتلا به واریکوسل سطوح رضایت بخشی تستوسترون را در طول زندگی خود بدون درمان حفظ می کنند. با این حال، در موارد نادر، واریکوسل می‌تواند منجر به کاهش شدید تستوسترون، همراه با عوارض مرتبط با آن از جمله سندرم متابولیک، دیابت و پوکی استخوان شود.
مراجعه به پزشک
اگر علائم واریکوسل، از جمله ناتوانی در باردار شدن شریک زندگی خود را دارید، با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنید. آنها می توانند این عارضه را تشخیص دهند و بهترین درمان را برای شما توصیه کنند.
اگر واریکوسل درمان می کنید، قرار ملاقات های بعدی را پزشک خود برنامه ریزی کنید. آنها سلامت شما را زیر نظر خواهند گرفت و ممکن است آزمایش های بیشتری را برای اطمینان از موثر بودن درمان شما درخواست کنند.
تشخیص واریکوسل
پزشک شما می تواند واریکوسل را تشخیص دهد. آنها سابقه پزشکی شما را بررسی می کنند، در مورد علائم شما سؤال می پرسند و معاینه فیزیکی انجام می دهند.
در طول معاینه فیزیکی، ممکن است پزشک از شما بخواهد که بایستید، نفس عمیقی بکشید، بینی و دهان خود را بسته نگه دارید و برای بیرون راندن هوا فشار بیاورید. این مانور والسالوا است. هنگامی که نفس خود را حبس می کنید و فشار می آورید، آنها کیسه بیضه شما را برای وریدهای بزرگ شده احساس می کنند.
آنها همچنین ممکن است آزمایش های زیر را برای تأیید تشخیص خود تجویز کنند:
سونوگرافی لگن: سونوگرافی لگن یک آزمایش تصویربرداری غیر تهاجمی است که به ارائه دهنده شما دید دقیقی از سیاهرگ های بیضه شما می دهد. این رایج ترین آزمایش تصویربرداری است که ارائه دهندگان برای کمک به تشخیص این عارضه سفارش می دهند.
تجزیه و تحلیل مایع منی: در طول تجزیه و تحلیل مایع منی، شما در یک ظرف مخصوص خودارضایی خواهید کرد. سپس ارائه دهنده شما نمونه منی شما را به آزمایشگاه می فرستد، جایی که تکنسین ها وجود و سلامت کلی اسپرم را جستجو می کنند. اگر نگرانی وجود داشته باشد که واریکوسل بر باروری شما تأثیر می گذارد، یک ارائه دهنده آنالیز مایع منی را تجویز می کند.
آزمایش خون: در طول آزمایش خون، ارائه دهنده شما از یک سوزن کوچک برای برداشتن نمونه خون کوچک استفاده می کند. آنها نمونه خون شما را به آزمایشگاه می فرستند، جایی که تکنسین ها سطوح هورمونی از جمله هورمون محرک فولیکول (FSH) و تستوسترون را بررسی می کنند.
درمان واریکوسل
این عارضه اغلب نیازی به درمان ندارد. برای مردی که ناباروری را تجربه می کند، جراحی برای اصلاح واریکوسل ممکن است بخشی از برنامه درمان باروری باشد.
برای نوجوانان یا بزرگسالان جوان – عموماً کسانی که به دنبال درمان باروری نیستند – یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است معاینات سالانه را برای نظارت بر هرگونه تغییر پیشنهاد دهد. جراحی ممکن است در شرایط زیر توصیه شود:
بیضه ای که تاخیر در رشد را نشان می دهد
تعداد کم اسپرم یا سایر بی نظمی های اسپرم (معمولا فقط در بزرگسالان آزمایش می شود)
درد مزمن که با داروی مسکن کنترل نمی شود
عمل جراحی
هدف از جراحی بستن ورید آسیب دیده برای هدایت جریان خون به وریدهای سالم است. این امکان پذیر است زیرا دو سیستم شریان و ورید دیگر گردش خون را به کیسه بیضه و از کیسه بیضه تامین می کنند.
نتایج درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
در مورد یک نوجوان، بیضه ممکن است در رشد و نمو «به خود برسد».
ممکن است تعداد اسپرم ها بهبود یابد و بی نظمی های اسپرم اصلاح شود.
جراحی ممکن است باروری را بهبود بخشد یا کیفیت مایع منی را برای لقاح آزمایشگاهی بهبود بخشد.
بهبودی پس از درمان واریکوسل چقدر طول می کشد؟
اکثر افراد پس از واریکوسلکتومی در عرض شش هفته بهبودی کامل پیدا می کنند.
شما احتمالا می توانید حدود یک هفته پس از جراحی به سر کار خود بازگردید و حدود دو هفته پس از جراحی ورزش را از سر بگیرید. از جراح خود بپرسید که چه زمانی می توانید با خیال راحت به فعالیت های روزانه بازگردید یا چه زمانی می توانید رابطه جنسی داشته باشید
اگر واریکوسل درمان نشود چه اتفاقی می افتد؟
بستگی به درجه واریکوسل دارد. اگر واریکوسل کوچکی دارید که شما را آزار نمی دهد یا باعث مشکلات باروری نمی شود، ممکن است پزشک شما درمان را توصیه نکند.
اگر واریکوسل درجه بالاتری دارید و درمان نمی‌شوید، می‌تواند برای همیشه به بیضه‌های شما آسیب برساند.
روش های جراحی
امروزه معمولاً از دو رویکرد استفاده می شود. هر دو نیاز به بیهوشی عمومی دارند و روش‌های سرپایی هستند که معمولاً به شما امکان می‌دهند در همان روز به خانه بروید. رویه ها عبارتند از:
واریکوسلکتومی میکروسکوپی: جراح یک برش کوچک در پایین کشاله ران ایجاد می کند. جراح با استفاده از یک میکروسکوپ قدرتمند، چندین ورید کوچک را شناسایی کرده و می‌بندد. این روش معمولاً 2 تا 3 ساعت طول می کشد.
واریکوسلکتومی لاپاراسکوپیک: جراح این عمل را با استفاده از دوربین فیلمبرداری و ابزارهای جراحی متصل به لوله هایی که از چند برش بسیار کوچک در قسمت تحتانی شکم عبور می کند، انجام می دهد. از آنجایی که شبکه سیاهرگ ها در بالای کشاله ران پیچیده تر است، رگ های کمتری برای بستن وجود دارد. این روش معمولا 30 تا 40 دقیقه طول می کشد.
خطرات جراحی
ترمیم واریکوسل خطرات نسبتا کمی دارد که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تجمع مایع در اطراف بیضه (هیدروسل)
عود واریکوسل
عفونت
آسیب به یک شریان
درد مزمن بیضه
جمع آوری خون در اطراف بیضه (هماتوم)
اگر درمان فقط برای مدیریت درد باشد، تعادل بین مزایا و خطرات جراحی تغییر می‌کند. در حالی که واریکوسل ممکن است باعث درد شود، اما بیشتر آنها اینگونه نیستند. یک فرد مبتلا به واریکوسل ممکن است درد بیضه داشته باشد، اما درد ممکن است ناشی از چیز دیگری باشد – یک علت ناشناخته یا هنوز شناسایی نشده است. هنگامی که عمل جراحی واریکوسل عمدتاً برای درمان درد انجام می شود، خطر بدتر شدن درد یا تغییر ماهیت درد وجود دارد.
جایگزین جراحی: آمبولیزاسیون
در این روش، یک ورید اساساً با ایجاد یک سد کوچک مسدود می شود. یک پزشک متخصص در تصویربرداری (رادیولوژیست) یک لوله کوچک را در رگ کشاله ران یا گردن شما وارد می کند. یک بی‌حس کننده موضعی در محل تزریق استفاده می‌شود، و ممکن است برای کاهش ناراحتی و کمک به آرامش به شما یک آرام‌بخش داده شود.
با استفاده از تصویربرداری روی مانیتور، لوله به محل درمان در کشاله ران هدایت می شود. رادیولوژیست سیم پیچ ها یا محلولی را آزاد می کند که باعث ایجاد اسکار می شود و در وریدهای بیضه انسداد ایجاد می کند. این روش حدود یک ساعت طول می کشد.
زمان بهبودی کوتاه است و فقط درد خفیف دارد. احتمالاً می‌توانید ظرف 1 تا 2 روز به سر کار خود بازگردید و بعد از حدود یک هفته ورزش را از سر بگیرید. از رادیولوژیست خود بپرسید که چه زمانی می توانید همه فعالیت ها را از سر بگیرید.
شیوه زندگی و درمان های خانگی
اگر واریکوسل دارید که باعث ناراحتی جزئی می‌شود، اما بر باروری شما تأثیر نمی‌گذارد، می‌توانید موارد زیر را برای تسکین درد امتحان کنید:
از داروهای ضد درد بدون نسخه، مانند استامینوفن (تیلنول، سایرین) یا ایبوپروفن (ادویل، موترین IB و غیره) استفاده کنید.
با پوشیدن یک ساپورت ورزشی یا شلوار کوتاه از کیسه بیضه محافظت کنید.
پاسخ دهید