تبخال تناسلی چیست + علت، تشخیص و درمان

تبخال تناسلی یک عفونت شایع مقاربتی (STI) است. ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) باعث تبخال تناسلی می شود. تبخال تناسلی اغلب می تواند از طریق تماس پوست به پوست در طول فعالیت جنسی منتقل شود.

برخی از افراد آلوده به ویروس ممکن است علائم بسیار خفیف داشته باشند یا علائمی نداشته باشند. آنها هنوز هم می توانند ویروس را پخش کنند. سایر افراد درد، خارش و زخم در ناحیه تناسلی، مقعد یا دهان دارند.

هیچ درمانی برای تبخال تناسلی وجود ندارد. علائم اغلب پس از اولین شیوع دوباره ظاهر می شوند. دارو می تواند علائم را کاهش دهد. همچنین خطر ابتلا به دیگران را کاهش می دهد. کاندوم می تواند به جلوگیری از گسترش عفونت تبخال تناسلی کمک کند.

علائم تبخال تناسلی

اکثر افراد آلوده به HSV نمی دانند که به آن مبتلا هستند. ممکن است علائمی نداشته باشند یا علائم بسیار خفیفی داشته باشند.

علائم حدود 2 تا 12 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس شروع می شود. آنها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

درد یا خارش در اطراف اندام تناسلی
برجستگی ها یا تاول های کوچک در اطراف اندام تناسلی، مقعد یا دهان
زخم های دردناکی که هنگام پاره شدن تاول ها و ترشح یا خونریزی ایجاد می شوند
دلمه هایی که با بهبود زخم ها ایجاد می شوند
ادرار دردناک
ترشح از مجرای ادرار، لوله ای که ادرار را از بدن آزاد می کند
ترشح از واژن
در طول اولین شیوع، معمولاً ممکن است علائمی شبیه آنفولانزا داشته باشید مانند:

تب
سردرد
بدن درد
غدد لنفاوی متورم در کشاله ران

تفاوت در محل علائم
زخم ها در جایی ظاهر می شوند که عفونت وارد بدن می شود. شما می توانید عفونت را با لمس زخم و سپس مالش یا خاراندن ناحیه دیگری از بدن خود گسترش دهید. این شامل انگشتان یا چشمان شما می شود.

زخم می تواند در یا در موارد زیر ایجاد شود:

باسن
ران ها
رکتوم
مقعد
دهان
مجرای ادرار
ولووا
واژن
دهانه رحم
آلت تناسلی
کیسه بیضه

تکرار شیوع

پس از اولین شیوع تبخال تناسلی، علائم اغلب دوباره ظاهر می شوند. به این موارد شیوع مکرر یا دوره های مکرر می گویند.

هر چند وقت یکبار شیوع مکرر اتفاق می افتد بسیار متفاوت است. شما معمولاً در سال اول پس از عفونت بیشترین شیوع را خواهید داشت. ممکن است در طول زمان کمتر ظاهر شوند. علائم شما در طول طغیان های مکرر معمولاً به مدت طولانی دوام نمی آورند و به شدت اولی نیستند.

ممکن است چند ساعت یا چند روز قبل از شروع شیوع جدید علائم هشدار دهنده داشته باشید. به این علائم پرودرومال می گویند. آنها عبارتند از:

• درد ناحیه تناسلی
• درد سوزن سوزن شدن یا تیراندازی در پاها، باسن یا باسن

علت تبخال تناسلی

تبخال تناسلی توسط دو نوع ویروس هرپس سیمپلکس ایجاد می شود. این انواع شامل ویروس هرپس سیمپلکس نوع 2 (HSV-2) و ویروس هرپس سیمپلکس نوع 1 (HSV-1) می باشد. افراد مبتلا به عفونت HSV می توانند ویروس را حتی زمانی که هیچ علائم قابل مشاهده ای نداشته باشند منتقل کنند.

HSV-2
HSV-2 شایع ترین علت تبخال تناسلی است. ویروس ممکن است وجود داشته باشد:

در مورد تاول ها و زخم ها یا مایعات ناشی از زخم ها
پوشش یا مایعات مرطوب دهان
پوشش مرطوب یا مایعات واژن یا رکتوم
ویروس در طول فعالیت جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود.

HSV-1
HSV-1 نسخه ای از ویروس است که باعث تبخال یا تاول های تب می شود. افراد ممکن است در کودکی به دلیل تماس نزدیک پوست به پوست با فرد آلوده در معرض HSV-1 قرار بگیرند.

فرد مبتلا به HSV-1 در بافت های دهان می تواند ویروس را در حین رابطه جنسی دهانی به اندام تناسلی شریک جنسی منتقل کند. عفونت تازه گرفتار شده یک عفونت تبخال تناسلی است.

شیوع مکرر تبخال تناسلی ناشی از HSV-1 اغلب کمتر از شیوع ناشی از HSV-2 است.

نه HSV-1 و نه HSV-2 در دمای اتاق به خوبی زنده نمی مانند. بنابراین به احتمال زیاد ویروس از طریق سطوح مانند دسته شیر آب یا حوله پخش نمی شود. اما بوسیدن یا به اشتراک گذاشتن یک لیوان نوشیدنی یا ظروف نقره ممکن است باعث گسترش ویروس شود

تبخال تناسلی چگونه است؟

تبخال تناسلی معمولاً به صورت برآمدگی های کوچک و تاول مانند شروع می شود. آنها تمایل دارند در یک خوشه ظاهر شوند. 24 تا 48 ساعت قبل از ظاهر شدن زخم ممکن است احساس خارش یا سوزن سوزن شدن در ناحیه داشته باشید. تاول ظاهری زخمی یا زخم مانند پیدا می کند، سپس در نهایت باز می شود و ترشح می کند. سپس با بهبود زخم، دلمه ظاهر می شود. هنگامی که زخم ها به طور کامل بهبود یافتند، دلمه ها می افتند و آن شیوع کامل می شود.

عوامل خطر

خطر بالاتر ابتلا به تبخال تناسلی با موارد زیر مرتبط است:

تماس با اندام تناسلی از طریق رابطه جنسی دهانی، واژینال یا مقعدی. داشتن تماس جنسی بدون استفاده از مانع، خطر ابتلا به تبخال تناسلی را افزایش می دهد. موانع شامل کاندوم و محافظ‌های کاندوم مانند به نام سدهای دندانی است که در طول رابطه جنسی دهانی استفاده می‌شوند. زنان بیشتر در معرض خطر ابتلا به تبخال تناسلی هستند. این ویروس می تواند راحت تر از مردان به زنان سرایت کند تا از زنان به مردان.

داشتن رابطه جنسی با چندین شریک : تعداد افرادی که با آنها رابطه جنسی دارید یک عامل خطر قوی است. تماس با دستگاه تناسلی از طریق رابطه جنسی یا فعالیت جنسی شما را در معرض خطر بیشتری قرار می دهد. اکثر افراد مبتلا به تبخال تناسلی نمی دانند که به آن مبتلا هستند.

داشتن همسری که مبتلا به این بیماری است اما برای درمان آن دارو مصرف نمی کند. هیچ درمانی برای تبخال تناسلی وجود ندارد، اما دارو می تواند به محدود کردن شیوع آن کمک کند.

گروه های خاصی در جمعیت زنان، افراد با سابقه بیماری های مقاربتی، افراد مسن، سیاه پوستان در ایالات متحده و مردانی که با مردانی که مبتلا به تبخال تناسلی هستند با نرخ بالاتر از میانگین رابطه جنسی دارند. افراد در گروه های در معرض خطر بالاتر ممکن است تصمیم بگیرند که در مورد خطر شخصی خود با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنند.

عوارض

عوارض مرتبط با تبخال تناسلی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

سایر عفونت های مقاربتی داشتن زخم های تناسلی خطر ابتلا به سایر بیماری های مقاربتی از جمله HIV/AIDS را افزایش می دهد.

عفونت نوزاد: نوزاد ممکن است در حین زایمان به HSV آلوده شود. در موارد کمتر، ویروس در دوران بارداری یا از طریق تماس نزدیک پس از زایمان منتقل می شود. نوزادان مبتلا به HSV اغلب دارای عفونت اندام های داخلی یا سیستم عصبی هستند. حتی با درمان، این نوزادان در معرض خطر بالای مشکلات رشدی یا جسمی و خطر مرگ هستند.

بیماری التهابی داخلی : عفونت HSV می تواند باعث تورم و التهاب در اندام های مرتبط با فعالیت جنسی و ادرار شود. اینها عبارتند از حالب، راست روده، واژن، دهانه رحم و رحم.

عفونت انگشت: عفونت HSV می تواند از طریق شکستگی در پوست به انگشت گسترش یابد و باعث تغییر رنگ، تورم و زخم شود. به این عفونت ها هرپتیک ویتلو می گویند.

عفونت چشم: عفونت HSV چشم می تواند باعث درد، زخم، تاری دید و کوری شود.
تورم مغز. به ندرت، عفونت HSV منجر به التهاب و تورم مغز می شود که آنسفالیت نیز نامیده می شود.

عفونت اندام های داخلی: به ندرت، HSV در جریان خون می تواند باعث عفونت اندام های داخلی شود.

چه کسانی بیشتر در معرض ابتلا به تبخال تناسلی هستند؟

تبخال تناسلی بر هر کسی که از نظر جنسی فعال است و اقدامات احتیاطی برای جلوگیری از گسترش بیماری های مقاربتی انجام نمی دهد، تاثیر می گذارد. خطر شما ممکن است بیشتر باشد اگر:

هر بار که رابطه جنسی دارید از کاندوم یا بند دندان استفاده نکنید.
با چندین شریک جنسی رابطه جنسی داشته باشید. با هر شریک جنسی جدید، احتمال ابتلا به تبخال تناسلی افزایش می یابد. بسیاری از افراد مبتلا به تبخال تناسلی نمی دانند که به آن مبتلا هستند.
سابقه سایر بیماری های مقاربتی داشته باشید.
ویروس می‌تواند راحت‌تر به افرادی که واژن دارند سرایت کند، زیرا بافت ظریف واژن می‌تواند پاره شود و عفونت را راحت‌تر وارد کند.

پیشگیری

پیشگیری از تبخال تناسلی مانند پیشگیری از سایر عفونت های مقاربتی است.

یک شریک جنسی طولانی مدت داشته باشید که برای بیماری های مقاربتی آزمایش شده باشد و آلوده نباشد.
در طول فعالیت جنسی از کاندوم استفاده کنید. این خطر ابتلا به بیماری را کاهش می دهند، اما از تماس پوست به پوست در طول رابطه جنسی جلوگیری نمی کنند.
وقتی شریک مبتلا به تبخال تناسلی علائمی دارد، رابطه جنسی نداشته باشید.
اقدامات احتیاطی بارداری
اگر باردار هستید و می دانید که تبخال تناسلی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. اگر فکر می کنید ممکن است تبخال تناسلی داشته باشید، از پزشک خود بپرسید که آیا می توانید برای آن آزمایش شوید.

ارائه دهنده شما ممکن است توصیه کند که داروهای ضد ویروسی تبخال را در اواخر بارداری مصرف کنید. این برای جلوگیری از شیوع بیماری در زمان زایمان است. اگر هنگام زایمان شیوع بیماری داشته باشید، ممکن است ارائه دهنده شما سزارین را پیشنهاد کند. این یک عمل جراحی برای خارج کردن نوزاد از رحم شما است. خطر انتقال ویروس به جنین را کاهش می دهد.

آیا کاندوم به جلوگیری از گسترش تبخال تناسلی کمک می کند؟

بله. برای جلوگیری از انتقال تبخال، توصیه می کنیم 100 درصد از کاندوم استفاده شود. بسیاری از بیماران وقتی علائمی نداشته باشند ویروس را دفع می کنند و مسری می شوند. مطالعات نشان داده اند که ریزش بدون علامت بین 1 تا 3 درصد مواقع در بیماران مبتلا به عفونت تناسلی HSV II رخ می دهد. بسیاری از عفونت‌های جدید تبخال از شرکای دیگری اتفاق می‌افتد که بدون علامت ویروس را دفع می‌کنند، بنابراین استفاده از کاندوم به شدت توصیه می‌شود.

کاندوم ممکن است برای زوج های تک همسر یا برای زوج هایی که تمایل به باردار شدن دارند گزینه جذابی نباشد. زوج‌ها ممکن است آزمایش‌های سرولوژیکی را برای تعیین اینکه آیا هر یک از زوجین عفونت بدون علامت دارند یا خیر، انجام دهند. در روابط نزدیک تک همسری، خطرات انتقال را می توان با سایر مسائل رابطه، مانند صمیمیت و بارداری سنجید.

درمان تبخال تناسلی

هیچ درمانی برای تبخال تناسلی وجود ندارد. اما راه هایی برای درمان شیوع تبخال تناسلی فعال و مدیریت علائم ناشی از آن وجود دارد. تا زمان بهبود کامل زخم های تبخال تناسلی باید از تماس جنسی خودداری کنید.

داروی ضد ویروسی برای تبخال تناسلی
ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است داروهای ضد ویروسی مانند والاسیکلوویر یا آسیکلوویر را برای کمک به مدیریت علائم تبخال تناسلی تجویز کند. این داروها می توانند:

شدت علائم را در طغیان های بعدی کاهش دهید.
دفعات شیوع تبخال تناسلی مکرر را کاهش دهید.
خطر سرایت تبخال تناسلی به دیگران را کاهش دهید.
به بهبود سریعتر زخم های تبخال تناسلی کمک کنید.
مزایا بسته به دفعات مصرف دارو متفاوت است. درمان یک شیوع منفرد هیچ تاثیری بر شدت یا دفعات شیوع آتی ندارد. اما ارائه‌دهنده شما ممکن است درمان سرکوب‌کننده مزمن (مصرف دارو در هر روز) را تجویز کند تا به شما کمک کند در آینده شیوع‌های شدید و کمتری داشته باشید.

مراقبت در منزل برای تبخال تناسلی

اگر علائم خفیف یا شیوع نادر دارید، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشید یا بخواهید.

در طول شیوع، این مراحل می توانند علائم شما را کاهش دهند:

کیسه یخ را به اندام تناسلی خود بمالید. کیسه یخ را در یک پارچه شستشو بپیچید یا آن را روی لباس زیر خود بمالید.
اندام تناسلی خود را خشک نگه دارید. زیر شلواری نخی یا دیگر غیر مصنوعی بپوشید و از لباس های تنگ خودداری کنید. زخم های مرطوب مدت بیشتری طول می کشد تا بهبود یابند.
در یک حمام گرم خیس کنید.
برای تسکین درد از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی استفاده کنید.
لباس های گشاد بپوشید.
از لیدوکائین 1٪ یا 2٪ موضعی برای بی حس کردن ناحیه استفاده کنید.
پس از تماس با هر زخم تبخال تناسلی دست های خود را بشویید. سعی کنید به زخم ها دست نزنید، زیرا خطر گسترش آن به سایر قسمت های بدن را افزایش می دهد.

چه مدت طول می کشد تا تبخال تناسلی از بین برود؟

این بستگی به این دارد که آیا این اولین شیوع شما است یا یک شیوع مکرر. اولین شیوع شما بیشتر از شیوع های مکرر طول می کشد. شما می توانید انتظار داشته باشید که علائم اولین شیوع را تا چهار هفته داشته باشید. در شیوع های بعدی، علائم شما ممکن است پس از دو هفته از بین بروند.

به خاطر داشته باشید که تبخال تناسلی هرگز از بین نمی رود. شما ممکن است زخم یا تاول قابل مشاهده نداشته باشید، اما همیشه HSV، ویروسی که باعث تبخال تناسلی می شود، دارید.

تبخال تناسلی چگونه گسترش می یابد؟

تبخال می تواند زمانی پخش شود که فرد مبتلا ضایعاتی – تاول و زخم های باز – روی بدن خود داشته باشد یا هیچ علامتی نداشته باشید. مصرف داروهای ضد ویروسی می تواند به شما در کاهش خطر گسترش تبخال تناسلی به شریک جنسی خود کمک کند. شما همچنین می توانید:

به شریک جنسی خود اطلاع دهید که تبخال تناسلی دارید.
هر بار که رابطه جنسی دارید از کاندوم استفاده کنید.
در صورت بروز علائم از رابطه جنسی خودداری کنید.
در صورت داشتن تاول یا زخم باز در اطراف دهان از انجام رابطه جنسی دهانی خودداری کنید.