اپیدیدیمیت یا عفونت بیضه ، علت و درمان آن چیست؟

اپیدیدیمیت التهاب اپیدیدیم است. اپیدیدیم لوله ای است که در پشت بیضه ها قرار دارد و اسپرم را ذخیره و حمل می کند. هنگامی که این لوله متورم می شود، می تواند باعث درد و تورم بیشتر در بیضه ها شود.

این عفونت می‌تواند در افراد در هر سنی که بیضه دارند ایجاد شود، اما در سنین 20 تا 40 سال شایع‌تر است. معمولاً به دلیل عفونت باکتریایی یا عفونت مقاربتی رخ می‌دهد.

این وضعیت معمولا پس از مصرف آنتی بیوتیک بهبود می یابد. اپیدیدیمیت حاد 6 هفته یا کمتر طول می کشد.

در بیشتر موارد، بیضه ها نیز دچار التهاب می شوند. تشخیص اینکه آیا بیضه ها، اپیدیدیم یا هر دو ملتهب هستند ممکن است دشوار باشد. به همین دلیل است که متخصصان مراقبت های بهداشتی معمولاً از اصطلاح “اپیدیدیم-ارکیت” برای توضیح عفونت در هر دو بخش سیستم تولید مثل استفاده می کنند.

علائم اپیدیدیمیت

اپیدیدیمیت ممکن است تنها با چند علامت خفیف شروع شود. با این حال، بدون درمان، علائم بدتر می شوند.

افراد مبتلا به اپیدیدیمیت ممکن است موارد زیر را تجربه کنند:

تب درجه پایین
لرز
درد در ناحیه لگن
فشار در بیضه ها
درد و حساسیت در بیضه ها
قرمزی و گرما در کیسه بیضه
بزرگ شدن غدد لنفاوی در کشاله ران
درد در هنگام رابطه جنسی و انزال
درد در هنگام ادرار یا حرکات روده
تکرر ادرار و فوریت
ترشح غیر طبیعی آلت تناسلی
خون در منی

علت

بیماری مقاربتی یکی از علل شایع اپیدیدیمیت است که سوزاک و کلامیدیا شایع ترین آنها هستند. اینها می توانند باعث عفونت در مجرای ادرار شوند. آنها گاهی اوقات از مجرای دفران به سمت اپیدیدیم یا بیضه حرکت می کنند تا باعث التهاب بیشتر در آنجا شوند.

عفونت‌های غیرقابل انتقال، مانند عفونت‌های مجاری ادراری یا سل، می‌توانند از مجرای ادرار یا سایر قسمت‌های بدن حرکت کرده و اپیدیدیم را آلوده یا باعث التهاب شوند.

با این حال، یک عفونت غیرقابل انتقال جنسی، مانند عفونت ادراری یا عفونت پروستات نیز می تواند باعث اپیدیدیمیت شود.

در مورد بیماری سوزاک و کلامیدیا بیشتر بدانید

عوامل خطر

در صورتی که:

ختنه نشده اند
بدون کاندوم یا سایر روش های مانع رابطه جنسی داشته باشید
مشکلات ساختاری در دستگاه ادراری دارند
مبتلا به سل
بزرگ شدن پروستات باعث انسداد مثانه می شود
اخیراً جراحی مجاری ادراری داشته است
اخیرا دچار آسیب دیدگی کشاله ران شده است
از کاتتر ادراری استفاده کنید
از یک داروی قلبی به نام آمیودارون استفاده کنید
اپیدیدیمیت کودکان
کودکان نیز مانند بزرگسالان ممکن است به اپیدیدیمیت مبتلا شوند، اگرچه التهاب به احتمال زیاد علت متفاوتی دارد.

علل شایع اپیدیدیمیت در کودکان عبارتند از:

ضربه مستقیم
UTI هایی که به مجرای ادرار و اپیدیدیم گسترش می یابند
برگشت ادرار به اپیدیدیم
پیچ خوردگی یا پیچ خوردگی اپیدیدیم
علائم اپیدیدیمیت در کودکان عبارتند از:

ترشح از مجرای ادرار
ناراحتی در لگن یا پایین شکم
درد یا سوزش در هنگام ادرار
قرمزی یا حساسیت کیسه بیضه
تب
درمان اپیدیدیمیت کودکان به علت زمینه ای این بیماری بستگی دارد.

در بسیاری از علل، این وضعیت ممکن است به خودی خود برطرف شود، و با کمک استراحت و مسکن هایی مانند ایبوپروفن. در یک عفونت باکتریایی، مانند عفونت ناشی از UTI، یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند.

یک متخصص مراقبت های بهداشتی همچنین به کودکان توصیه می کند که در صورت نیاز به استفاده از حمام از “نگه داشتن آن” خودداری کنند و آب بیشتری بنوشند.

عوارض

اپیدیدیمیت می تواند باعث تعدادی از مشکلات پزشکی شود، به خصوص اگر درمان نشود. در اینجا چند نمونه از عوارض اپیدیدیمیت آورده شده است:

اپیدیدیمیت مزمن. عفونت یا التهاب می آید و می رود یا بیش از 6 هفته طول می کشد

اپیدیدیم ارکیت. زمانی که عفونت شما به بیضه سرایت می کند
آبسه کیسه عفونی پر از چرک که در داخل کیسه بیضه شما ایجاد می شود

هیدروسل. مایعی که در کیسه اطراف بیضه جمع می شود. معمولا بدون درد
به ندرت، اپیدیدیمیت می تواند منجر به ناباروری (مشکل باردار شدن فرد) شود. اگر عفونت اپیدیدیم را مسدود کند (انسداد مجرای اسپرم) یا به دلیل کوچک شدن بیضه، اسپرم کمتری تولید کنید، ممکن است اتفاق بیفتد. از پزشک خود بپرسید که آیا ممکن است این اتفاق برای شما بیفتد.

هر گونه عفونت جدی ممکن است منجر به یک وضعیت تهدید کننده زندگی به نام سپسیس شود. این زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن شما واکنش شدیدی به مبارزه با میکروب ها نشان دهد. اگر یک بیماری مزمن مزمن دارید، بالای 65 سال سن دارید یا سیستم ایمنی ضعیفی دارید، احتمال سپسیس شما بیشتر است.

اگر شما یا یکی از عزیزانتان مبتلا به اپیدیدیمیت دارید، فوراً با 115 تماس بگیرید یا کمک پزشکی دریافت کنید:

ضربان قلب سریع یا نبض ضعیف
گیجی
مشکل در تنفس
تب یا لرز
عرق کردن یا لکه دار شدن پوست
درد شدید

انواع اپیدیدیمیت

دو نوع کلی اپیدیدیمیت وجود دارد:

اپیدیدیمیت حاد (ناگهانی): این زمانی است که علائم شما به طور ناگهانی ایجاد می شود و بدتر می شود.معمولاً نتیجه یک عفونت باکتریایی است.

اپیدیدیمیت مزمن (طولانی مدت): زمانی است که به مدت شش هفته یا بیشتر احساس ناراحتی یا درد دارید. ناراحتی یا درد ممکن است از بین برود و برگردد. علائم معمولاً کمتر از اپیدیدیمیت حاد است.

اپیدیدیمیت کودکان

کودکان همچنین ممکن است به اپیدیدیمیت مبتلا شوند. عفونت مقاربتی، عفونت دستگاه ادراری، یا مشکل فیزیکی در دستگاه ادراری و تناسلی می تواند باعث این بیماری شود. علائم در کودکان مشابه علائم بزرگسالان است:

درد و تورم بیضه
تب
احساس سنگینی در بیضه ها
نشت مایع از مجرای ادرار
خون در منی شما
توده ای در بیضه های شما
درد هنگام ادرار کردن یا هنگام انزال
عکس اپیدیدیم
اگر کیسه بیضه شما متورم است یا برای ادرار کردن درد دارد، ممکن است به اپیدیدیمیت مبتلا باشید.

مراجعه به پزشک

اگر درد یا ناراحتی مداوم را تجربه می کنید، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید، به خصوص اگر علائم در عرض 4 روز بهبود نیافتند. اگر درد شدید در کیسه بیضه دارید یا تب شدید دارید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

یک متخصص مراقبت های بهداشتی می تواند شرایط دیگر را رد کند یا در حالی که عفونت هنوز حاد است، دارو تجویز کند.

تشخیص اپیدیدیمیت

پزشک شما ابتدا معاینه فیزیکی را کامل می کند. آنها به دنبال تورم بیضه ها و غدد لنفاوی در ناحیه کشاله ران و همچنین ترشحات غیر طبیعی از آلت تناسلی خواهند بود. اگر ترشحی وجود داشته باشد، پزشک شما از یک سواب پنبه ای برای جمع آوری نمونه و آزمایش عفونت های مقاربتی استفاده می کند.

پزشک شما همچنین ممکن است آزمایش ها و روش های زیر را انجام دهد:

معاینه رکتوم، که می تواند نشان دهد که آیا بزرگ شدن پروستات باعث بیماری شما شده است یا خیر
آزمایش خون، مانند شمارش کامل خون، برای تعیین اینکه آیا یک پاتوژن عفونی در سیستم شما وجود دارد یا خیر.
نمونه ادرار، که می تواند نشان دهد که آیا عفونت دستگاه ادراری یا STI دارید
آزمایشات تصویربرداری ممکن است برای رد سایر شرایط انجام شود. این آزمایش ها تصاویر دقیقی را تولید می کنند که به پزشک شما اجازه می دهد ساختارهای بدن را به وضوح ببیند. پزشک ممکن است برای گرفتن تصاویری از بیضه ها و بافت های اطراف کیسه بیضه، سونوگرافی بیضه را تجویز کند.

درمان اپیدیدیمیت

درمان اپیدیدیمیت به علت آن بستگی دارد.

اپیدیدیمیت باکتریایی

اگر باکتری باعث اپیدیدیمیت شود، درمان شامل آنتی بیوتیک است. رایج ترین داروها عبارتند از:

داکسی سایکلین
سیپروفلوکساسین
لووفلوکساسین
تری متوپریم – سولفامتوکسازول
بیشتر افراد به مدت یک تا دو هفته نیاز به مصرف آنتی بیوتیک دارند. در موارد نادر، ممکن است به یک دوره طولانی آنتی بیوتیک نیاز داشته باشید.

اپیدیدیمیت سل

اگر سل باعث اپیدیدیمیت شود، پزشک ممکن است موارد زیر را تجویز کند:

ایزونیازید-پیرازینامید-ریفامپین.
اتامبوتول
ریفاپنتین
اکثر افراد به مدت شش تا نه ماه نیاز به مصرف داروهای ضد سل دارند.

در موارد شدید، جراح ممکن است نیاز به برداشتن یک یا هر دو اپیدیدیمید (اپیدیدیمکتومی) یا بیضه ها (ارکیکتومی) داشته باشد.

اپیدیدیمیت آمیودارون

اگر آمیودارون داروی آریتمی باعث اپیدیدیمیت شود، پزشک ممکن است دوز شما را کاهش دهد یا داروی دیگری را تجویز کند. قبل از تنظیم یا توقف مصرف آمیودارون با یک ارائه دهنده صحبت کنید.

سایر علل اپیدیدیمیت

درمان اپیدیدیمیت برای علل غیرعفونی متفاوت است. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی با شما در مورد چگونگی راحت ماندن صحبت می کند.

درمان اپیدیدیمیت شامل درمان عفونت زمینه ای و کاهش علائم است.

رایج ترین درمان:

آنتی بیوتیک هایی مانند داکسی سایکلین و سفتریاکسون منبع مورد اعتماد، که یک متخصص مراقبت های بهداشتی به مدت 4 تا 6 هفته برای افراد مبتلا به اپیدیدیمیت مزمن تجویز می کند.

داروهای ضد درد، که می‌تواند بدون نسخه در دسترس باشد (مانند ایبوپروفن) یا ممکن است بسته به قدرت آن نیاز به نسخه داشته باشد (مانند کدئین یا مورفین)
استراحت در رختخواب

درمان های اضافی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

در صورت امکان، کیسه بیضه را حداقل به مدت 2 روز بالا ببرید
استفاده از بسته های سرد روی کیسه بیضه (خرید بسته سرد)
پوشیدن یک جام ورزشی برای حمایت (یکی از اینجا بخرید)
پرهیز از بلند کردن اجسام سنگین
در موارد STI، شما و شریک زندگیتان باید تا زمانی که دوره آنتی بیوتیک خود را کامل نکرده اید و به طور کامل درمان نشده اید، از رابطه جنسی خودداری کنید.

این روش ها معمولا موفقیت آمیز هستند. گاهی اوقات ممکن است چندین هفته طول بکشد تا درد یا ناراحتی به طور کامل از بین برود. بیشتر تظاهرات اپیدیدیمیت در عرض 3 ماه از بین می رود. با این حال، درمان تهاجمی تر ممکن است برای برخی افراد ضروری باشد.

اگر آبسه روی بیضه ها ایجاد شده باشد، پزشک می تواند با استفاده از سوزن، چرک را تخلیه کند.

اگر هیچ درمان دیگری موفقیت آمیز نبود، جراحی گزینه دیگری است. این شامل برداشتن تمام یا بخشی از اپیدیدیم است. مداخلات جراحی نیز ممکن است برای اصلاح هر گونه ناهنجاری فیزیکی که ممکن است باعث اپیدیدیمیت شود ضروری باشد.

پیشگیری

گاهی اوقات، پیشگیری از اپیدیدیمیت ممکن نیست. با این حال، می توانید با اقدامات زیر خطر ابتلا به عفونت را کاهش دهید:

استفاده از کاندوم یا سایر روش های مانع برای جلوگیری از بیماری های مقاربتی
کاهش تعداد شرکای جنسی
دریافت ختنه مرد بالغ
پس از استفاده مرتباً صندلی های توالت مشترک را ضدعفونی و تمیز کنید
دریافت واکسن سل
با این حال، دریافت درمان سریع برای اپیدیدیمیت حاد یا خفیف می تواند از عفونت مزمن جلوگیری کند.

خلاصه

اپیدیدیمیت زمانی است که دچار التهاب اپیدیدیم (لوله پیچ خورده در پشت بیضه) می شوید. معمولاً در اثر عفونت باکتریایی ایجاد می شود و با آنتی بیوتیک از بین می رود. اما درمان شما بستگی به این دارد که در وهله اول چه چیزی باعث علائم شما شده است.

برای کاهش احتمال ابتلا به عفونت مقاربتی که ممکن است منجر به اپیدیدیمیت شود، رابطه جنسی ایمن تر، مانند استفاده از کاندوم را تمرین کنید. از پزشک خود بپرسید که چه اقدامات دیگری می توانید برای کاهش خطر انجام دهید.

مهم است که فوراً به دنبال درمان باشید تا از عوارض جلوگیری شود. پس از دریافت درمان، کل دوره آنتی بیوتیک خود را برای درمان عفونت مصرف کنید، حتی اگر احساس می کنید بدون علامت هستید.

همچنین باید پس از اتمام دارو با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که عفونت از بین رفته است. این به شما کمک می کند تا بهبودی کامل را تضمین کنید.