سرطان سینه نوعی سرطان است که با رشد سلول‌ها در بافت سینه شروع می‌شود.پس از سرطان پوست، سرطان سینه شایع‌ترین سرطان تشخیص داده شده در زنان در ایالات متحده است. اما این بیماری فقط در زنان اتفاق نمی‌افتد. هر کسی با مقداری بافت سینه متولد می‌شود، بنابراین هر کسی می‌تواند به سرطان سینه مبتلا شود.
میزان بقای سرطان سینه در حال افزایش است و تعداد افرادی که بر اثر بیماری جان خود را از دست می‌دهند به طور پیوسته در حال کاهش است. بخش عمده‌ای از این امر به دلیل حمایت گسترده از آگاهی در مورد این بیماری و بودجه برای تحقیقات است.
پیشرفت‌ها به متخصصان مراقبت‌های بهداشتی این امکان را می‌دهد که این بیماری را زودتر تشخیص دهند. تشخیص زودهنگام سرطان، احتمال درمان سرطان را بسیار بیشتر می‌کند. حتی زمانی که قابل درمان نیست، درمان‌های زیادی برای افزایش طول عمر وجود دارد. اکتشافات جدید به متخصصان مراقبت‌های بهداشتی کمک می‌کند تا موثرترین برنامه‌های درمانی را انتخاب کنند.
انواع سرطان سینه
ارائه دهندگان خدمات درمانی، انواع و زیرگروه‌های سرطان را تعیین می‌کنند تا بتوانند درمان را به گونه‌ای تنظیم کنند که تا حد امکان با کمترین عوارض جانبی ممکن، مؤثر باشد. انواع رایج این بیماری عبارتند از:
کارسینوم مجرایی تهاجمی (نفوذی): این سرطان از مجاری شیر شما شروع می‌شود و به بافت سینه مجاور گسترش می‌یابد.
سرطان سینه لوبولار: این سرطان سینه از غدد تولید کننده شیردر سینه شما شروع می‌شود و اغلب به بافت سینه مجاور گسترش می‌یابد.
کارسینوم مجرایی درجا : این نوع بیماری از مجاری شیر شما شروع می‌شود.
انواع کمتر رایج این بیماری عبارتند از:
سرطان سینه سه‌گانه منفی : این نوع تهاجمی است و سریع‌تر از سایر سرطان‌های سینه گسترش می‌یابد.
سرطان التهابی سینه : این نوع بیماری نادر و سریع الرشد، شبیه بثورات پوستی روی سینه شما به نظر می‌رسد.
بیماری پاژه سینه: این سرطان نادر، پوست نوک سینه شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد و ممکن است شبیه بثورات پوستی باشد. کمتر از 4٪ از کل سرطان‌های سینه، بیماری پاژه سینه هستند.
زیرگروه‌های سرطان سینه
ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی، زیرگروه‌های این بیماری را بر اساس وضعیت سلول‌های گیرنده طبقه‌بندی می‌کنند. گیرنده‌ها مولکول‌های پروتئینی در داخل یا روی سطوح سلول‌ها هستند. آنها می‌توانند مواد خاصی را در خون شما، از جمله هورمون‌هایی مانند استروژن و پروژسترون، جذب یا به آنها متصل شوند. استروژن و پروژسترون به رشد سلول‌های سرطانی کمک می‌کنند. فهمیدن اینکه آیا سلول‌های سرطانی گیرنده‌های استروژن یا پروژسترون دارند یا خیر، به ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی کمک می‌کند تا درمان این بیماری را برنامه‌ریزی کنند.
زیرگروه‌ها عبارتند از:
- سرطان‌های سینه ER مثبت (ER+) دارای گیرنده‌های استروژن هستند.
- سرطان‌های سینه PR مثبت (PR+) دارای گیرنده‌های پروژسترون هستند.
- سرطان‌های سینه HR مثبت (HR+) دارای گیرنده‌های استروژن و پروژسترون هستند.
- سرطان‌های سینه HR-منفی (HR-) گیرنده‌های استروژن یا پروژسترون ندارند.
- سرطان‌های سینه HER2-مثبت (HER2+)، که سطح پروتئین HER2 آنها بالاتر از حد طبیعی است. این پروتئین به رشد سلول‌های سرطانی کمک می‌کند. حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد از کل سرطان‌های سینه HER2-مثبت هستند.
علائم سرطان سینه
این بیماری می‌تواند به طرق مختلف سینه‌های شما را تحت تأثیر قرار دهد. برخی از علائم بسیار متمایز هستند. برخی دیگر ممکن است به سادگی مانند مناطقی از سینه شما به نظر برسند که با هر ناحیه دیگری بسیار متفاوت به نظر می‌رسند. این بیماری نیز ممکن است علائم قابل توجهی ایجاد نکند. اما وقتی این اتفاق می‌افتد، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تغییر در اندازه، شکل یا خطوط سینه شما.
یک توده یا برآمدگی، که ممکن است به کوچکی یک نخود فرنگی باشد.
یک توده یا ضخیم شدن در داخل یا نزدیکی سینه یا در زیر بغل شما که در طول چرخه قاعدگی شما ادامه می‌یابد.
تغییر در ظاهر یا حس پوست سینه یا نوک سینه شما. پوست شما ممکن است گود، چروکیده، پوسته پوسته یا ملتهب به نظر برسد. ممکن است قرمز، بنفش یا تیره‌تر از سایر قسمت‌های سینه شما به نظر برسد.
یک ناحیه سفت شده مرمر مانند در زیر پوست شما.
ترشح مایع خون آلود یا شفاف از نوک سینه شما.
علت سرطان سینه
متخصصان می‌دانند که این بیماری زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های سینه جهش یافته و به سلول‌های سرطانی تبدیل می‌شوند که تقسیم و تکثیر می‌شوند تا تومور ایجاد کنند. آنها مطمئن نیستند که چه چیزی باعث این تغییر می‌شود. با این حال، تحقیقات نشان می‌دهد که عوامل خطر متعددی وجود دارد که ممکن است احتمال ابتلا را افزایش دهد. این عوامل عبارتند از:
سن: ۵۵ سال یا بیشتر.
جنسیت: زنان بسیار بیشتر از مردان در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
سابقه خانوادگی: اگر والدین، خواهر و برادر، فرزندان یا سایر بستگان نزدیک شما این بیماری را داشته باشند، شما در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستید.
ژنتیک: تا ۱۵٪ از افراد مبتلا به دلیل جهش‌های ژنتیکی ارثی به این بیماری مبتلا می‌شوند. شایع‌ترین جهش‌های ژنتیکی شامل ژن‌های BRCA1 و BRCA2 هستند.
سیگار کشیدن: مصرف دخانیات با انواع مختلف سرطان، از جمله سرطان سینه، مرتبط دانسته شده است.
نوشیدن نوشیدنی‌های حاوی الکل: تحقیقات نشان می‌دهد که نوشیدن نوشیدنی‌های حاوی الکل ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهد.
چاقی.
قرار گرفتن در معرض اشعه: اگر قبلاً پرتودرمانی – به خصوص در ناحیه سر، گردن یا قفسه سینه – داشته‌اید، احتمال ابتلا در شما بیشتر است.
درمان جایگزینی هورمون: افرادی که از درمان جایگزینی هورمون استفاده می‌کنند، خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری دارند.
عوامل خطر
عواملی که ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند عبارتند از:
سابقه خانوادگی: اگر والدین، خواهر و برادر یا فرزند شما این بیماری داشته باشند، خطر ابتلا در شما افزایش می‌یابد. اگر خانواده شما سابقه ابتلا به این بیماری در سنین پایین را داشته باشد، این خطر بیشتر است.
سابقه شخصی: اگر در یک سینه خود سرطان داشته‌اید، خطر ابتلا به سرطان در سینه دیگر شما افزایش می‌یابد.
شروع پریود در سنین پایین‌تر: شروع پریود قبل از ۱۲ سالگی، خطر ابتلا را افزایش می‌دهد.
شروع یائسگی در سنین بالاتر: شروع یائسگی پس از ۵۵ سالگی خطر مبتلا شدن را افزایش می‌دهد.
زن بودن: زنان بسیار بیشتر از مردان در معرض ابتلا هستند. هر کسی با مقداری بافت سینه متولد می‌شود، بنابراین هر کسی می‌تواند به این بیماری مبتلا شود.
بافت متراکم سینه: بافت سینه از بافت چربی و بافت متراکم تشکیل شده است. اگر سینه‌های متراکمی دارید، بافت متراکم‌تری نسبت به بافت چربی در سینه‌های خود دارید. داشتن سینه‌های متراکم می‌تواند تشخیص در ماموگرافی دشوارتر کند.
داشتن اولین فرزند در سن بالاتر: زایمان اولین فرزند پس از ۳۰ سالگی ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهد.
باردار نبودن: یک یا چند بار باردار شدن خطر ابتلا به سرطان سینه را کاهش می‌دهد. باردار نشدن این خطر را افزایش می‌دهد.
افزایش سن. خطر ابتلا به سرطان سینه با افزایش سن افزایش می‌یابد.
هورمون درمانی یائسگی: مصرف برخی از داروهای هورمون درمانی برای کنترل علائم یائسگی ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. این خطر با داروهای هورمون درمانی که استروژن و پروژسترون را ترکیب می‌کنند، مرتبط است.
پیشگیری از سرطان سینه
ایجاد تغییر در زندگی روزمره می‌تواند به کاهش خطر ابتلا بهه این بیماری کمک کند. سعی کنید:
غربالگری سینه
با پزشک یا سایر متخصصان مراقبت‌های بهداشتی در مورد زمان شروع غربالگری صحبت کنید. در مورد مزایا و خطرات غربالگری سوال کنید. با هم می‌توانید تصمیم بگیرید که چه آزمایش‌های غربالگری برای شما مناسب است.
خودآزمایی برای سینه
می‌توانید با بررسی گاه به گاه آنها در طول خودآزمایی سینه برای آگاهی از سینه، با سینه‌های خود آشنا شوید. اگر تغییر جدیدی، توده یا چیزی غیرمعمول در سینه‌های شما وجود دارد، فوراً آن را به یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی گزارش دهید.
آگاهی از سینه نمی‌تواند از این بیماری جلوگیری کند. اما ممکن است به شما کمک کند تا ظاهر و احساس سینه‌های خود را بهتر درک کنید. این امر ممکن است باعث شود که اگر چیزی تغییر کند، متوجه آن شوید.
ورزش کنید
در بیشتر روزهای هفته حداقل 30 دقیقه ورزش کنید. اگر اخیراً فعال نبوده‌اید، از یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی بپرسید که آیا اشکالی ندارد و به آرامی شروع کنید.
حفظ وزن
اگر وزن شما سالم است، برای حفظ آن وزن تلاش کنید. اگر نیاز به کاهش وزن دارید، از یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی در مورد راه‌های سالم برای کاهش وزن خود سوال کنید. کالری کمتری مصرف کنید و به آرامی میزان ورزش را افزایش دهید.
داروها و عمل‌های جراحی برای افراد در معرض خطر
اگر در معرض خطر بالای ابتلا هستید، می‌توانید گزینه‌های دیگری را برای کاهش خطر در نظر بگیرید. همچنین اگر سابقه خانوادگی دارید، ممکن است در معرض خطر بالایی باشید. اگر سابقه سلول‌های پیش‌سرطانی در بافت سینه داشته باشید، ممکن است خطر شما نیز بیشتر باشد. در مورد خطر خود با تیم مراقبت‌های بهداشتی خود صحبت کنید. تیم شما ممکن است گزینه‌هایی برای کاهش خطر شما داشته باشد، مانند:
داروهای پیشگیرانه
استفاده از داروهای مسدودکننده استروژن می‌تواند خطر ابتلا را در افرادی که در معرض خطر بالایی هستند، کاهش دهد. گزینه‌ها شامل داروهایی به نام تعدیل‌کننده‌های انتخابی گیرنده استروژن و مهارکننده‌های آروماتاز است. این داروها همچنین به عنوان درمان هورمون درمانی برای این بیماری استفاده می‌شوند.
این داروها خطر عوارض جانبی دارند. به همین دلیل، آنها فقط در افرادی که خطر ابتلای بسیار بالایی دارند، استفاده می‌شوند. در مورد مزایا و خطرات با تیم مراقبت‌های بهداشتی خود صحبت کنید.
جراحی پیشگیرانه
اگر خطر ابتلا به سرطان سینه بسیار بالایی دارید، می‌توانید برای کاهش خطر ابتلا ، جراحی را در نظر بگیرید. یک گزینه ممکن است جراحی برای برداشتن سینه‌ها باشد که ماستکتومی پیشگیرانه نامیده می‌شود. گزینه دیگر جراحی برای برداشتن تخمدان‌ها است که اووفورکتومی پیشگیرانه نامیده می‌شود. این عمل خطر ابتلا به سرطان سینه و سرطان تخمدان را کاهش می‌دهد.
عوارض سرطان سینه
مهمترین عارضه، سرطان سینه متاستاتیک است – سرطان سینه‌ای که به سایر نقاط بدن، از جمله مغز، استخوان‌ها، کبد و ریه‌ها گسترش می‌یابد. مطالعات نشان می‌دهد که از هر 3 زنی که سرطان در مراحل اولیه دارند، حدود 1 نفر بعداً به سرطان سینه متاستاتیک مبتلا می‌شود.
تشخیص سرطان سینه
پزشکان ممکن است برای بررسی علائم سرطان سینه، معاینات فیزیکی انجام دهند یا ماموگرافی تجویز کنند. اما آزمایش‌های زیر را برای تشخیص بیماری انجام می‌دهند:
سونوگرافی سینه
اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی سینه
بیوپسی سینه
آزمایش ایمونوهیستوشیمی برای بررسی گیرنده‌های هورمونی
آزمایش‌های ژنتیکی برای شناسایی جهش‌هایی که باعث سرطان سینه می‌شوند.
مراحل سرطان سینه
پزشکان از سیستم‌های مرحله‌بندی سرطان برای برنامه‌ریزی درمان استفاده می‌کنند. مرحله‌بندی سرطان همچنین به پزشک کمک می‌کند تا پیش‌آگهی یا آنچه را که می‌توانید پس از درمان انتظار داشته باشید، تعیین کند. مرحله‌بندی این بیماری به عواملی مانند نوع سرطان سینه، اندازه و محل تومور و اینکه آیا سرطان به سایر نواحی بدن شما گسترش یافته است یا خیر، بستگی دارد.
این مراحل عبارتند از:
مرحله 0: بیماری غیرتهاجمی است، به این معنی که از مجاری سینه شما به سایر قسمت‌های سینه شما گسترش نیافته است.
اول: سلول‌های سرطانی در بافت سینه مجاور وجود دارند.
دوم : سلول‌های سرطانی تومور یا تومورهایی تشکیل داده‌اند. تومور یا کوچکتر از ۲ سانتی‌متر قطر دارد و به غدد لنفاوی زیر بغل گسترش یافته است یا بزرگتر از ۵ سانتی‌متر قطر دارد اما به غدد لنفاوی زیر بغل گسترش نیافته است. تومورها در این مرحله می‌توانند بین ۲ تا ۵ سانتی‌متر قطر داشته باشند و ممکن است غدد لنفاوی مجاور را تحت تأثیر قرار دهند یا ندهند.
سوم: سرطان سینه در بافت و غدد لنفاوی مجاور وجود دارد. این مرحله معمولاً به عنوان سرطان سینه پیشرفته موضعی شناخته می‌شود.
چهارم: سرطان از سینه شما به مناطقی مانند استخوان‌ها، کبد، ریه‌ها یا مغز شما گسترش یافته است.
درمان سرطان سینه
جراحی، درمان اصلی سرطان سینه است، اما ارائه دهندگان خدمات درمانی ممکن است از درمان‌های دیگری نیز استفاده کنند. جراحی‌های سرطان سینه شامل موارد زیر است:
ماستکتومی
لامپکتومی
بازسازی سینه
ارائه دهندگان خدمات درمانی ممکن است جراحی را با یک یا چند مورد از درمان‌های زیر ترکیب کنند:
شیمی درمانی
پرتودرمانی، از جمله پرتودرمانی حین عمل
ایمونوتراپی
هورمون درمانی، از جمله درمان با تعدیل کننده انتخابی گیرنده استروژن
درمان هدفمند
عوارض جانبی درمان
عوارض جانبی رایج شیمی درمانی و پرتودرمانی شامل خستگی، حالت تهوع و استفراغ است. درمان هدفمند، ایمونوتراپی و هورمون درمانی عوارض جانبی مشابهی دارند، از جمله مشکلات گوارشی مانند یبوست و اسهال.
افراد واکنش‌های متفاوتی به درمان‌های سرطان سینه نشان می‌دهند. اگر تحت درمان هستید، از ارائه دهنده خدمات درمانی خود بپرسید که درمان چگونه ممکن است بر شما تأثیر بگذارد، از جمله اینکه چگونه ممکن است بر زندگی روزمره شما تأثیر بگذارد. همچنین، از ارائه دهنده خدمات درمانی خود در مورد مراقبت‌های تسکینی بپرسید. مراقبت‌های تسکینی به مدیریت علائم سرطان سینه و عوارض جانبی درمان کمک می‌کند تا در طول درمان تا حد امکان راحت باشید.
عوارض جراحی سرطان سینه
همه جراحی‌ها عوارض بالقوه‌ای دارند و جراحی سرطان سینه نیز از این قاعده مستثنی نیست. همانطور که گزینه‌های خود را بررسی می‌کنید، مهم است به یاد داشته باشید که جراحی، سرطان بالقوه تهدیدکننده زندگی را از بین می‌برد. به طور کلی، خطرات سرطان سینه از عوارض آن بیشتر است.
اگر قرار است جراحی سرطان سینه انجام دهید، از پزشک خود بخواهید عوارض بالقوه را که ممکن است شامل موارد زیر باشد، توضیح دهد:
عفونت در محل جراحی.
لخته شدن خون که ممکن است بعد از جراحی اتفاق بیفتد.
آسیب عصبی.
لنف ادم.
مراقبت از خود
زندگی با سرطان سینه ممکن است آسان نباشد. ممکن است روزهایی داشته باشید که از وضعیت خود احساس ناتوانی کنید. در طول تشخیص و درمان سرطان سینه، پیشنهادات زیر را برای مراقبت از خود در نظر بگیرید:
به اندازه کافی استراحت کنید: سرطان سینه و درمان آن می‌تواند طاقت‌فرسا باشد. سعی کنید به یاد داشته باشید که هر زمان که نیاز دارید استراحت کنید، نه فقط زمانی که فکر می‌کنید وقت دارید.
خوب غذا بخورید: درمان ممکن است بر اشتهای شما تأثیر بگذارد. رژیم غذایی حاوی میوه، سبزیجات، پروتئین بدون چربی و غلات سالم می‌تواند به شما کمک کند در طول درمان قوی بمانید.
استرس خود را مدیریت کنید: سرطان استرس‌زا است. ورزش می‌تواند کمک کند، از پیاده‌روی منظم گرفته تا برنامه‌های ورزشی.
سخن پایانی
داده‌ها نشان می‌دهد که ۹۹٪ از افراد مبتلا به این بیماری در مراحل اولیه، پنج سال پس از تشخیص زنده بوده‌اند. در برخی موارد، ممکن است درمان شده تلقی شود. اما سرطان سینه می‌تواند برگردد و وقتی برگردد، ممکن است به صورت سرطان سینه متاستاتیک برگردد.
همچنین ممکن است به نژاد بستگی داشته باشد. طبق گفته انجمن سرطان آمریکا، زنان سیاه‌پوست کمی کمتر از زنان سفیدپوست به سرطان سینه مبتلا می‌شوند. اما زنان سیاه‌پوست بیشتر از زنان سفیدپوست در اثراین بیماری جان خود را از دست می‌دهند.